ตีสองยี่สิบ...เมื่อความตายไล่ล่าคุณ

หลังจากแวะเติมน้ำมัน วิ่งรถออกมาได้เพียงอึดใจ แสวงก็ชลอรถให้ช้าลงกว่าเดิมเมื่อเห็นอุบัติเหตุข้างหน้า ชายหนุ่มเป่าลมออกจากปากอย่างเหนื่อยใจ ขับรถเร็วกันจนเกิดอุบัติเหตุละสิ เมื่อสักครู่รถเก๋งสีดำคันนี้เพิ่งบีบแตรไล่เขา ทั้งๆ ที่เขาขับอยู่เลนกลางแท้ๆ คนขับมันเปิดกระจกชี้หน้าด่าเขาก่อนเหยียบคันเร่งแซงไป ดีนะเขาเปิดเพลงฟังเลยไม่ได้ยินที่มันด่า ไม่งั้นมีเรื่องยาว บาปบุญคุณโทษช่างทำงานไว ตอนนี้รถคันดังกล่าวนอนหงายท้องอยู่ในร่องกลางถนน ควันพวยพุ่งออกมาท่วมคันรถ แสวงก้มดูนาฬิกาที่ข้อมือ 02.20 ชายหนุ่มนึกถึงหน้าถมึงตึงของเจ้านายถ้าหากเขาไปส่งของช้า จะโทรแจ้งตำรวจมือถือเขาก็แบตหมด

"โทษทีว่ะ ข้าต้องรีบไป เดี๋ยวคงมีคนมาช่วยเอ็งเอง" เขาพึมพำเบาๆ ก่อนเร่งเครื่องพาตัวเองออกจากจุดนั้น แสวงเหลือบตามองกระจกข้างดูภาพที่เกิดขึ้นข้างหลังก็เห็นร่างคนกำลังพยายามกระเสือกกะสนออกจากรถ เออ น่าจะไม่เป็นอะไรมาก พอพ้นตรงนั้นเขาก็ผ่อนเครื่องยนต์ ขับช้าๆ เช่นเดิม สินค้าที่ต้องส่งเป็นของแตกหักง่าย เขาต้องระวังให้ดี

ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าวิ่งไล่ตามหลังรถ ทำให้แสวงมองกระจกข้างทั้งสอง ไม่มีอะไร แสวงมองกระจกมองหลังที่พับหันด้านกระจกขึ้นเพดานรถไว้อย่างครุ่นคิด เขาถูกสั่งให้พับกระจกมองหลังเวลาวิ่งรถตอนกลางคืน ให้ใช้เฉพาะกระจกมองข้างเท่านั้น เขารู้ว่ามันเป็นความเชื่อเกี่ยวกับภูตผี เสียงเงียบไปแล้ว ชายหนุ่มเร่งเสียงเพลงให้ดังขึ้นกลบเกลื่อนความหวาดกลัวที่เริ่มมาทักทาย เขาเริ่มได้ยินเสียงนี้ตั้งแต่ออกมาจากปั๊มน้ำมันแล้ว แต่ตอนนั้นเสียงมันไม่ได้เข้ามาใกล้แบบนี้

ตึก ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าหนักๆ ดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้มันดังมาทางด้านซ้ายมือ แสวงกลั้นใจไม่มองกระจกใดๆ เขาสวดมนต์แล้วตั้งมั่นมองตรงไปเท่านั้น อีกไม่กี่อึดใจจะเข้าเขตชุมชนแล้ว เขาเร่งเสียงเพลงให้ดังและพยายามร้องเพลงสุดเสียงเพื่อข่มขวัญที่กำลังกระเจิง

กึก เสียงและน้ำหนักรถที่เพิ่มขึ้นเหมือนมีอะไรบางอย่างกระโดดขึ้นบนหลังรถ แสวงรู้สึกเย็นวาบไล่จากหลัง ท้ายทอย ไปทั่วศีรษะ เส้นผมและเส้นขนลุกชันเหมือนรับรู้พลังงานบางอย่าง เขารีบเปลี่ยนเกียร์กระชากรถพุ่งตัวให้แรงขึ้นทันที

พลั่ก เสียงบางอย่างตกลงพื้นถนน เขายิ้มอย่างโล่งอก นึกถึงใบหน้าลูกเมียที่บ้าน แต่เพียงเสี้ยววินาที ชายหนุ่มก็ตาลุกเบิกโพลงไปด้วยความหวาดกลัว ชีวิตเขาคงสิ้นแล้ว

เอี๊ยยยยยดดดดดด เสียงรถเบรกยาวก่อนหยุดนิ่ง ร่างที่นอนอยู่บนพื้นถนนค่อยๆ ลุกขึ้นอย่างช้าๆ ก่อนคำรามลั่นแล้ววิ่งตรงไปกระชากร่างแสวงที่กำลังเปิดประตูลงมา กรงเล็บแหลมคมกรีดลงบนใบหน้าเขาครั้งแล้วครั้งเล่า ความเจ็บปวดแผ่ซานไปทั่วร่างแสวง เขากำลังจะ...ตาย

"ไอ้เหี้ยแหวง มึงเล่นเอี้ยยอะไร มึงกะทิ้งกูเหรอ เนี่ยยกรูลงไปเยี่ยวก็บอกมึงแล้ว ทำไมไม่รอ กูทั้งตะโกนทั้งวิ่งตามมึงมาตั้งแต่ปั๊มแล้ว รถเก๋งบีบแตรบอกมึงว่ากูวิ่งตามจนเขารถคว่ำมึงก็ไม่ลงไปช่วยเขา เปิดเพลงเอี้ยอะไรดังหนักหนา กูตะโกนมึงก็ไม่ได้ยิน พอกูกระโดดเกาะหลังรถได้ มึงก็กระชากรถให้กูตกเนี่ยย ดีนะกูอึด กูไม่ตาย แต่มึงต้องตายยยยยยยย"