“เราสองคนเป็นอะไรกันคะ”
“ไม่ได้เป็นอะไรกัน”
“พี่ซีรู้ตัวไหม ว่าตอนที่พี่ซีพูดเก่งที่สุดคือตอนที่ขยันพูดให้หนูเสียใจ”
“อืม ก็ไม่ได้ขอให้มารักแต่แรก”
เพราะความเย็นชาของเขาที่มีให้กันมาโดยตลอด
ทำให้ฉันเริ่มยอมแพ้กับการตามตื้อเขาเป็นเงาอยู่แบบนี้
คงถึงเวลาแล้วสินะ ที่ฉันต้องหันกลับมารักตัวเองบ้าง
#พี่ซีอย่าตึง
ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติตามฉบับเพิ่มเติม ปีพ.ศ 2558
นิยายเรื่องนี้เป็นของนามปากกา Peona Pony แต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น
ห้ามบุคคลใด คัดลอก สแกน ทำซ้ำ ดัดแปลง ลอกเลียน
หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งของนิยายเรื่องนี้ไปใช้ โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร
หากผู้ใดละเมิดจะถูกดำเนินคดีตามกฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด