ของตายไม่มีจริง...Until you know
^
^
^
เรื่องใหม่ของมนสิมาแล้ว ฝากกดติดตามและเป็นกำลังให้ด้วยนะคะ จะได้มีแรงทำงานเยอะ ๆ น้า
^
^
^
แน่นอนสิว่าถ้าต้องให้เลือก เขาก็ต้องเลือกของมีราคา ไม่ใช่ของที่จะหยิบใช้เมื่อไหร่ก็ได้อย่างเธอ! ที่เหมือนเป็นของตาย... แต่ของตายที่เขาคิดว่าเป็นสิ่งแน่นอน มันอาจจะหายไปในสักวันหนึ่งก็ได้
และแม้ความเป็นความตายอยู่ตรงหน้า เขาก็ไม่เลือกเธอ
^
^
^
ตัวอย่าง
“พี่จิ๋น ช่วยพายด้วย พี่จิ๋น พาย...พาย...ว่ายน้ำไม่แข็ง”
มาวินกับกิตติภูมิตามไปคว้าตัวนิชาลีไว้ได้แล้วจักรพรรดิจึงหันไปมองศีรษะที่ผลุบ ๆ โผล่ ๆ ของพรนับพัน การตัดสินใจเกิดขึ้นในเสี้ยววินาที ชายหนุ่มหมุนตัวหันกลับไปช่วยเหลือคุณหนูสาวพาขึ้นมาบนฝั่งได้อย่างปลอดภัย
“พี่จิ๋นอย่าไป ฮือ ๆ พายไม่เหลือใครแล้ว”
พรนับพันเกาะเกี่ยวต้นแขนจักรพรรดิที่เปียกโชกเหมือนกัน ซบหน้าลงกับอกแกร่ง เกาะเขาไว้อย่างเหนียวแน่น ภาพนั้นปรากฏสู่ทุกสายตาผู้คนที่อยู่ที่นั่
^
^
นิชาลีกลับมาถึงคอนโดร่างบางทรุดลงอย่างหมดแรงอยู่ตรงประตู น้ำตาที่เก็บกักไว้เอ่อล้นออกมาอย่างสุดจะกลั้น ภาพที่จักรพรรดิโอบกอดกับพรนับพันด้วยความรักและหวงแหนก่อนที่เสี่ยซุนจะหันปลายกระบอกปืนมาทางเธอมันทำให้เธอรู้ว่าจักรพรรดิห่วงผู้หญิงคนนั้นมากแค่ไหน เขาไม่รีรอที่จะพุ่งตัวไปทางพรนับพันทันทีที่เห็นหล่อนกระโดดลงน้ำ เหล่านี้มันยิ่งตอกย้ำให้เธอสำเหนียกตัวเองว่าไม่ได้มีความสำคัญอะไรสำหรับเขา เธอไม่เคย ไม่ใช่ และไม่มีวันเป็นแม้แต่ตัวเลือกของเขาด้วยซ้ำ
อดทนอีกเพียงสามวันก็จะหมดเวลาทำงานของเธอ หน้าที่ทุกอย่างของเธอก็จะหมดสิ้นลงแล้ว
เธอกับ...จะไม่อยู่ให้ขวางหูขวางตา
^
^
^
กดติดตามและเป็นกำลังให้ด้วยค่า
Guest
