หม่ามี้น้องผิงผิง (Mpreg)
คำเตือน : นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นเรื่องราวเป็นเรื่องสมมติ มีคำหยาบคาย ใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ
อยู่ดีๆก็มีเด็กที่ไหนไม่รู้วิ่งเข้ามากอดขาพร้อมเรียก ‘กุลกวิน’ ว่า ’หม่ามี้’ จะดุก็ดุไม่ลง ก็น้องผิงผิงน่ารักซะขนาดนี้
ทุกอย่างจึงเป็นจุดเริ่มต้นทำให้กุลกวินรู้จักกับใครคนนั้น ‘ดะดี๊ของน้องผิงผิง’
“อย่าปฏิเสธเลย มาขนาดนี้แล้ว จะให้ผมคิดยังไงได้อีก”
“กวิน…ผมขอโทษ”
“ต่อจากนี้ก็ต่างคนต่างอยู่เถอะ ไม่ต้องมาเจอกันอีก ไปอธิบายให้ผิงผิงเข้าใจด้วยว่าผมไม่ใช่แม่ของเขา”
“ดะดี๊ ทำไมหม่ามี้ไม่มาหาผิงผิงแล้วล่ะคับ”
“คือว่า…”
ปฐวี วรวัฒนานนท์
“ผิงผิงคิดถึงคุณ ผมก็คิดถึงคุณนะ กวิน”
กุลกวิน โชติรัตนากุล
“อย่าเอาผมไปเป็นตัวแทนของใคร”
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
มาตามคำเรียกร้องงงง มีคนอยากอ่านพี่กวินเยอะ (ตอนแรกว่าจะปิดตระกูลเสี่ยตี๋ที่พี่บลูแล้ว)
ไรท์เริ่มอัพพรุ่งนี้นะครับ 18/02/68
ฝากคอมเม้นให้ไรท์ด้วยน๊าาาาา
ปล. ดราม่านิดเดียวครับ แบบนิดเดียวจริงๆ
Guest
