ทะลุมิติเข้ามาในนิยายยุค70 ทั้งทีดันเป็นแค่ตัวประกอบ!

ลู่ฟางเซียนหญิงสาวจากยุคปัจจุบัน เผลอทะลุมิติเข้าไปในนิยายยุคดราม่าย้อนยุค และได้กลายเป็นตัวละครที่แทบไม่มีบท หรือเรียกง่ายๆ ว่า ‘ตัวประกอบ’ 

แถมยังเป็นตัวประกอบที่โชคร้ายหมายเลขหนึ่ง ที่ถูกนักเขียนเขียนข้ามอย่างไม่ใยดี ในยุคที่ผู้คนอดอยาก ไม่มีทั้งอาหารและเสื้อผ้าให้พอเพียงต่อความต้องการ เธอต้องทำงานหนักไม่หยุด แถมยังต้องนอนรวมเตียงกับตัวเอกหญิงที่จ้องจะผลักเธอลงเหวเพื่อแลกตั๋วกลับเข้าเมือง 

ลู่ฟางเซียนแค่ยิ้มเยาะ เธอมีนิ้วทองคำ!!  

มีพื้นที่มิติอยู่ในมือ ทั้งอาหารและน้ำไม่ขาด เธอจึงไม่ต้องกังวลเรื่องความอยู่รอด สิ่งที่เธอทำในแต่ละวันคือรอให้พวกตัวเอกไม่ตรงปกทั้งหลายยื่นแก้มซ้ายมา ให้เธอตบเรียกสติอย่างมีน้ำใจ 

แต่….คุณพระเอก ทำไมคุณแปลกๆ มองไปข้างหลังเถอะ นางเอกของคุณรออยู่ตรงหัวมุมแล้ว!