ใครรู้สึกก่อน คนนั้นเจ็บ

แจ้งเปลี่ยนชื่อจาก ใครรู้สึก่อนคนนั้นเจ็บ เปลี่ยนเป็น (เจ็บที่รัก) จ้า 

"เมื่อคืนนายคิดว่ามีอะไรกับฉันหรือพี่เพชร" "เพชร" 

ทะเบียนสมรสไร้ความหมายเมื่อเขายอมเซ็นทั้งที่ใจเป็นของคนอื่น คนไม่เคยถูกรักอย่างเธอถูกมองว่าน่ารำคาญทำได้เพียงรอวันหย่า 

แนะนำตัวละคร 

พสุธา เด็กกำพร้าที่หทัยชนกเลี้ยงเหมือนลูกคนหนึ่ง เขาสุขุมนุ่มลึก ฉลาดทันคน ยอมแต่งงานกับลูกสาวของทหัยชนกตามคำขอร้องของผู้มีพระคุณเพื่อปกป้องให้เธอปลอดภัย 

เพชรน้ำหนึ่ง  ลูกคุณหนูโลกสวยไม่ทันคน ขี้งอน งอแง วีนเก่ง คนที่ปรามเธอได้คือพสุธา สามีกำพืดต่ำต้อยจากการถูกบังคับของแม่ที่กำลังจะจากไปด้วยโรคร้าย 

หยาดเพชร  แฝดพี่ของเพชรน้ำหนึ่งที่จากไปก่อนวัยอันควรจากการจมน้ำ เพชรน้ำหนึ่งรู้ว่าพสุธรรักหยาดเพชรและวันที่จมน้ำเขาตั้งใจช่วยหยาดเพชรไม่ใช่เธอ 

รินรดา หัวหน้ามาเก็ตติ้งเพื่อนที่แอบรักพสุธาตั้งแต่วัยเรียน ความสนิทสนมเกินเพื่อนทำให้เพชรน้ำหนึ่งเขม่นอยู่บ่อยครั้ง 

เจฟฟี่ หนุ่มลูกครึ่งเพื่อนสนิทของเพชรน้ำหนึ่งตอนเรียนต่างประเทศ เธอให้เขาเป็นเพียงเพื่อนสนิทแต่เจฟฟี่ต้องการเป็นมากกว่านั้นแต่ทำไม่ได้เพราะก้างขวางคอชิ้นใหญ่อย่างพสุธาไม่ยอม 

ปล.เรื่องนี้มีหักมุมตอนท้ายตามแบบฉบับของไรท์ด้วยจ้า😁 

สปอยเบา ๆ  

“นายดิน!” น้ำเสียงคุ้นเคยดังขึ้นราวแสงสว่างให้พสุธาโล่งอก หน้าคมหันมองเชื่องช้าเห็นเพชรน้ำหนึ่งยืนนิ่งมองเขาอย่างแปลกใจ กายหนาผละออกจากคนงานหน้าเศร้าเดินโซเซไปหาขาแทบอ่อนแรงแล้วรวบตัวร่างบางมาโอบกอดแน่นซุกหน้าเครียดซบไหล่เธอแล้วน้ำตาไหล เพชรน้ำหนึ่งตกใจกับการโอบกอดจากเขาที่เธอไม่เคยได้รับ 

“ไม่เป็นไรใช่ไหม?” เสียงทุ้มอ่อนเรี่ยวแรงน้ำตาร่วง 

“ไม่เป็นอะไร” แววตาสวยวูบไหวรู้สึกดีกับการกอดรัดห่วงใยแม้แน่นจนเจ็บก็ยินดี หน้าสวยเปื้อนรอยยิ้มจาง ๆ ค่อย ๆ ยกแขนขึ้นโอบกอดกายหนาลูบหลังเขาปลอบใจ 

“พี่เป็นห่วงเพชรแทบบ้า” พสุธรตัวสั่นเทาสะอื้นอยู่ข้างหู เพชรน้ำหนึ่งชะงักหน้าถอดสีแววตาแข็งขึ้นเมื่อได้ยินชื่อคนที่เขาเป็นห่วง 

“ฉันไม่ใช่หยาดเพชร” 

“คนที่ยืนอยู่ตรงนี้คือน้ำหนึ่ง เลิกพร่ำเพ้อถึงคนที่ตายไปแล้วสักที!”  

“คนที่คุณพูดถึงคือคนที่ผมไม่มีทางเลิกรัก” พสุธาเสียงเศร้าก้มหน้าลงยอมรับว่าเขาไม่มีทางลืมรักแรกรักเดียวที่ฝังใจ 

ใครรู้สึกก่อนคนนั้นเจ็บ แล้วใครจะยอมเจ็บก่อนกันนะ