ตั้งแต่เมื่อใดที่ท่านไม่รักข้า...

ตัวอย่าง..... 

"หากท่านต้องการ ท่านก็ตามเฟยลู่มาปรนนิบัติสิเจ้าคะ หรือจะไปหอโคมแดงก็ได้ ท่านก็กระทำเช่นนี้อยู่ตลอดมิใช่หรือ"

นางประชดยอกย้อน แต่หัวใจกลับเจ็บปวดจนต้องหลั่งน้ำตา บุรุษที่นางปักใจเชื่อว่าจะรักและมั่นคงต่อตัวนางเพียงหนึ่ง นางมองเขาพลาดไปได้อย่างไร สุดท้ายเขาก็มักมากเห็นแก่ความสุขของตนเอง เหยียบย่ำหัวใจของนางได้เต็มเท้าโดยไม่รู้สึกอันใด

"ไม่พอใจหรือ อย่างน้อยข้าก็ตบแต่งเจ้าอย่างถูกต้อง อย่างน้อยเจ้าก็ได้เป็นของข้า ได้นอนแนบชิดกับข้า สิ่งเหล่านี้สตรีรอบกายข้าไม่มีผู้ใดได้เช่นเจ้านะเหมยลี่!"

นางถูกเขาย้อนสวน กระชากหมอนและผ้าห่มออกจากมือและเหวี่ยงกลับไปบนเตียงนอน ก่อนที่ร่างของนางจะถูกเขาเหวี่ยงลงไปด้วย นางพยายามจะลุกแต่ร่างสูงหนากลับทาบทับจนนางแทบบี้แบน สองแขนถูกมือหนาจับตรึงไว้ บัดนี้เหมือนเขากำลังจะทำการสำเร็จโทษนาง

"ท่านเฉิงฉวน จะทำอันใด ปล่อยข้า นับแต่นี้ไปข้าจะไม่ยอมท่านอีกแล้ว เชิญท่านไปหาสตรีเต็มใจรองรับความใคร่ของท่านเถิด แต่ไม่ใช่ข้า อื้อ..."

นางเอ่ยไม่ทันจบ กลีบปากก็ถูกกระแทกจูบอย่างแรง ตามด้วยการบดขยี้ที่ราวกับจะให้นางแหลกสิ้น เรียวฟันขบกัดกลีบปากบนล่างราวกับจะกลืนกิน นางทั้งเจ็บทั้งวาบไหว พยายามสะบัดหน้าหนีแต่ไม่เป็นผล เขาตามขยี้ราวกับคลุ้งคลั่ง