เธอไม่คิดว่าการที่เธอเลือกพาตัวเองมาสู่ธรรมชาติเธอจะถูกธรรมชาติลงโทษให้ตัวเธอเองนั้นย้อนยุคกลับมาอยู่ในประเทศไทยเมื่อ 100 กว่าปีที่แล้ว… การย้อนกลับมาของเธอมันเป็นสิ่งที่ทำให้เธออยากจะตายๆไปอีกรอบแทนที่จะย้อนกลับมาเป็นลูกท่านหลานเธอแต่เปล่าเลย… เธอได้มาอยู่กับบ้านหลังนึงที่ยากจนมาก ชาติที่เธอจากมาเธอก็สู้ชีวิตขั้นสุดและเมื่อย้อนกลับมายังจะต้องมาสู้ชีวิตอีกหรือ.. อิ๋วเอ้ยอิ๋ว.. ถ้าทำบุญตักบาตรเยอะๆเธอจะได้เกิดเป็นคนรวยรึเปล่าวะเนี่ย…
เขาไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะเป็นผู้หญิงที่แปลกเอามากๆ การวางตัวของเธอช่างไม่เหมือนใครและสิ่งที่ทำให้เขาแปลกใจก็คือเธอสามารถสื่อสารภาษาฝาหรั่งได้ดีเยี่ยมเลย.. เขาที่เฝ้าและแอบมองเธอมาตลอดเขาไม่คิดว่าเธอคนนี้จะเป็นแค่เด็กบ้านนอกคอกนาเหมือนที่เขาเห็นประจำ.. ถ้าบอกว่าเจ้าหล่อนเป็นลูกของบ้านคนมีสตางค์เขาก็เชื่อนะ แต่ดูยังไงก็ไม่ใช่เขาเคยไปที่บ้านของเธอ บ้านของเธอก็ไม่ต่างจากชาวบ้านแถวนั้นสักนิดยกเว้นแต่การปลูกผักของเธอ.. มันดูแปลกตาแต่สวยงาม การปลูกผักเลี้ยงไก่ที่ดูเหมือนว่าเธอจะจัดสรรมันออกมาได้เป็นสัดส่วนอย่างดีงาม.. มีบางครั้งที่เธอเผลอพูดจากแปลกๆออกมาและเมื่อเขาลองถามเธอว่ามันคืออะไรและหมายความว่ายังไงเธอก็หัวเราะกลบเกลื่อนและเลือกที่จะเปลี่ยนเรื่องคุยอยู่เสมอ.. เขาเคยปรึกษาเพื่อนหมอของเขาว่าสิ่งที่เธอเจอนั้นมันเกิดจากอะไร เพื่อนของเขาเองก็ยังตอบไม่ได้ แต่มีเรื่องที่หน้าแปลกอยู่ก็คือ.. เธอชอบทำอาหารแปลกๆ แนวฝาหรั่งโดยที่เขาเองก็ยังไม่เคยได้ยินและได้กินมันเลยเสียด้วยซ้ำ แม้แต่ที่เมืองกรุง… อาหารแบบนั้นก็แทบจะหาไม่เจอแต่เธอทำมันออกมาได้ดีและอร่อยมาก…
แนะนำตัวละคร..
อิ๋ว นิติญา เพิ่มสิน ผู้ช่วยแม่ครัวในภัตตาคารดัง อายุ 25 ปี ทำงานมาหลายปีแต่ก็ไม่ได้เลื่อนขั้นเป็นแม่ครัวสักที.. แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ครูพักลักจำเอาสิ่งที่เป็นประโยชน์ใส่เข้าไปในหัวสมองและก็ลงมือทำมันเสมอถ้ามีเวลาว่าง…
นุ่ม.. สาวน้อยผู้โชคร้ายที่ตายก่อนวัยอันควร ผู้ที่เสียสละชีวิตและเสียสละร่างกายให้อิ๋วได้อาศัยอยู่ สาวน้อยที่น่ารัก ขี้อาย รักครอบครัว เสียชีวิตจากการจมน้ำ… อายุอานามของเธอตอนที่เสียชีวิตนั้นพึ่งจะ 18 ปีเอง…
นิ่ม.. น้องสาวของนุ่มผู้ที่เสียใจที่คิดว่าตัวเองได้ทำให้พี่สาวของเธอต้องจมน้ำและเกือบตาย.. เพียงเพราะเธออยากจะกินกุ้งแม่น้ำจนทำให้พี่สาวของเธอไปลงน้ำจับกุ้งมาให้เธอ.. แต่พี่สาวของเธอยังไม่ได้กุ้งสักตัว.. พี่สาวของเธอก็ต้องจมน้ำก่อน.. เธอจึงกลัวการลงน้ำมาก เธอไม่อยากขออะไรพี่สาวของเธออีกว่าเธออยากกินอะไรเป็นพิเศษ เธอกลัวว่าถ้าสิ่งที่เธอขอไปจะทำให้พี่สาวของเธอประสบอุบัติเหตุอีกครั้ง.. นิ่มอายุ 12 ขวบ…
นาง.. แม่ของสองสาว นุ่มและนิ่ม เธอแทบจะตรอมใจตายเพราะลูกสาวคนโตของเธอนอนแน่นิ่งไม่ได้สติ.. ลมหายใจรวยรินจนคนในรลแวกนั้นให้เธอทำใจและปล่อยให้ลูกสาวคนโตของเธอไปตามทางเสีย.. แต่เธอผู้เป็นแม่ไม่ต้องการให้เป็นเช่นนั้นเธอจึงได้อ้อนวอนและขอร้องต่อเทวดาฟ้าดินให้พวกท่านได้โปรดเมตตาลูกสาวของเธอสักครั้งหนึ่ง.. เธอยังไม่พร้อมที่จะเสียลูกสาวของเธอสักคนในตอนนี้เธอต้องการให้ลูกทั้งสองคนของเธอมีชีวิตที่ดีและอายุยืนยาว.. และเทวดาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็เมตตาเธอ… ลูกสาวของเธอฟื้นขึ้นมาอีกครั้งแต่การฟื้นขึ้นมาในครั้งนี้.. ลูกสาวของเธอเปลี่ยนไปมาก..
อรรถ ศรีเจริญพงศ์ หมอหนุ่มที่ขอมาทำงานที่ต่างจังหวัด อายุ 27 ปี เขาหนีจากเมืองกรุงมาทำงานที่ต่างจังหวัดเพราะเขาไม่ต้องการให้เพื่อนหรือผู้ร่วมงานคอยเอาอกเอาใจเขาอยู่ตลอดเวลา ด้วยที่พ่อของเขาเป็นทหารค่อนข้างมียศมีศักดิ์มันเลยทำให้ทุกคนที่รู้จักนามสกุลของเขาจ้องแต่จะเข้าหาเขาเพื่อผลประโยชน์ซึ่งนั้นมันทำให้เขาไม่ชอบเอาเสียเลย เขาจึงทำเรื่องย้ายโรงพยาบาลมาเป็นหมอธรรมดาที่ทุกคนจะเรียกเขาว่า หมอ อรรถ หมอที่มาจากเมืองกรุง และเขาก็ไม่ได้คิดเรื่องชู้สาวในโรงพยาบาลเลย เรื่องนั้นตัดไปได้เลย แต่มีแค่คนเดียวที่ทำให้เขาเผลออยากครอบครองคนคนหนึ่ง ซึ่งเธอคนนั้นก็ดันมีคนมาชอบเยอะด้วยสิ เขาควรจะทำยังไงดีนะ…
นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายไปเผยแพร่หรือกระทำการใด ๆ ก่อนได้รับการอนุญาตจากผู้เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ หากฝ่าฝืนจะดำเนินการทางกฎหมายต่อผู้กระทำละเมิดอย่างเด็ดขาดโดยไม่มีข้อยกเว้น
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องท่ีสมมุติขึ้นมา ชื่อ นามสกุล สถานที่และสิ่งต่างๆในนิยายไม่มีอยู่จริง นิยายเรื่องนี้อาจจะมีบางช่วงบางตอนที่เหนือธรรมชาติ ดังนั้นโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านทุกครั้ง ผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำจากผู้ปกครอง..
Guest
