วิวาห์จองเวร

ค่าเสียหายที่ชดใช้ได้ด้วยเงิน ก็ต้องจ่ายด้วยเงิน 

แต่ค่าเสียหายทางความรู้สึกของเธอ ก็มีราคาที่ต้องจ่ายเหมือนกัน 

เวรต้องระงับด้วยการจองเวรเท่านั้น! 

‘คาริสา’ พาตัวเองมายืนอยู่ท่ามกลางดอกกุหลาบสีขาวที่เธอชอบ ชื่นชมบรรยากาศของงานแต่งงานที่โอบล้อมด้วยความรัก อบอวลด้วยความโรแมนติก สูดกลิ่นของความอบอุ่น 

ทั้งหมดนี้ควรทำให้เธอยิ้มได้ แต่ไม่เลยสักนิด หัวใจของเธอกำลังทุกข์ระทม 

รสชาติของการถูกหักหลังมันขมเสียยิ่งกว่าการกลืนบอระเพ็ด 

เพล้ง!  

สองมือเล็กจับผ้าปูโต๊ะแน่นแล้วสะบัดพรึ่บเพียงครั้งเดียว แจกันดอกไม้นับสิบใบด้านบนก็ร่วงลงมาแตกกระจายเกลื่อนพื้น เธอยืนมองมันแล้วเหยียดยิ้มทั้งน้ำตา...  

เดินร้องไห้ตรงไปที่ซุ้มดอกไม้สำหรับถ่ายรูปกับแขก เงยหน้าขึ้นจ้องมองชื่อของเธอกับปัตถ์พงษ์ด้านบนแล้วยิ่งขื่นขม กัดฟันกรอดก่อนจะเอื้อมคว้าผ้าสีขาวด้านข้างซุ้มแล้วกระชากมันออกทันที  

ดอกไม้ด้านบนร่วงหล่นลงมาพร้อมกับป้ายชื่อของบ่าวสาว หัวใจสีแดงสองดวงที่คล้องกันอยู่ตรงกลาง หักครึ่งด้วยปลายเท้าที่เธอกระทืบลงไปนับครั้งไม่ถ้วน 

คาริสาทำลายทุกอย่างด้วยตัวเองอย่างบ้าคลั่ง เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นของเธอดังสะท้อนอยู่ภายในห้องจัดเลี้ยง เธอกรีดร้องท่ามกลางหมู่ดอกไม้ กวาดสายตามองไปรอบตัวอีกครั้งเพื่อซึมซับและดื่มด่ำกับบรรยากาศแสนสุขที่น่าเศร้า  

“ทำบ้าอะไรของคุณ” 

ปัตถ์พงษ์ถามด้วยความเดือดดาน แต่เธอเดือดยิ่งกว่า  

คนมีชนักติดหลังเริ่มกระวนกระวายเมื่อถูกเธอจ้อง ยิ่งเห็นว่าใบหน้าของเธอเปื้อนคราบน้ำตา ยิ่งเลิ่กลั่กเก็บทรงไม่อยู่ 

“นี่คุณ...” 

เพียะ! 

“สารเลว” 

ปัตถ์พงษ์เบิกตาโพลงด้วยความตกใจ 

“จะไปตายที่ไหนก็ไป” 

“พูดอะไรของคุณ เรากำลังจะแต่งงานกันนะคริส” 

หน้าไม่อาย ทำไมคนตรงหน้าถึงยังกล้าพูดเรื่องการแต่งงานออกมาเต็มปาก 

“ใครจะแต่งก็แต่ง ฉันไม่แต่ง” 

“คุณจะบ้าไปแล้วเหรอ” 

“ฉันบ้าแต่ไม่โง่ ถ้าคุณหน้าบางมาก อายแขกที่เชิญมาแล้ว ก็โทรตามอีกะหรี่ที่คุณไปเอากับมันเมื่อกี้มาแต่งแทนฉันก็แล้วกัน แต่งแล้วจะพากันไปลงนรกขุมไหนด้วยกันก็เชิญ ไป๊!” 

 ***สปอยล์ตอนพิเศษ ตอนพิเศษจะมีเฉพาะในเล่มและ E-Book นะคะ*** 

ตอนพิเศษ 01 เหตุผลร้อย อารมณ์ร้อยยี่สิบ

“คุณมีอะไรให้ผมสนใจมากกว่าคลิปหมีแพนด้ายืนส่ายก้นที่ผมดูอยู่เมื่อครู่กันนะ”  

ตอนพิเศษ 02 ตัวสำรอง

“น้องคริสแอดมิดอยู่โรงพยาบาล นายไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ประชุมไปเถอะ ทางนี้ฉันดูแลเอง” 

ตอนพิเศษ 03 รางวัลคนชนะ

“ฉันอาจไม่ได้เกิดมาเพื่อชนะไอ้เคราหมวกแดงก็ได้นี่คะ แค่ชนะคุณก็พอแล้ว”

ตอนพิเศษ 04 เบาได้เบา

“ผมไม่ได้คิดอะไรกับคุณวิ” 

ตอนพิเศษ 05 คาริสาที่รัก

“สร่างเมาแล้วเหรอคะ” 

“กินนมแล้วตาสว่างเลย”  

 ฝากติดตามผลงานด้วยนะคะ 

ขอบคุณมากค่ะ//สองพิชชา