เพราะผัวที่ดีคือผัวใหม่
'เมธากานต์' แต่งงานกับคนที่เขาไม่ได้รักเธอ
“แต่ผมไม่ได้รักกานต์นะครับพ่อ”
“แล้วความรักของแกมันกินเข้าไปได้ไหมล่ะ”
ประโยคนั้นหมายความว่าอย่างไรกันนะ
“คนรักดีที่มันต้องเกื้อหนุนกัน แกถามตัวเองดูให้ดีก็แล้วกันว่าระหว่างผู้หญิงคนนั้นกับหนูกานต์ ใครให้แกได้มากกว่ากัน”
“ฝนท้องครับพ่อ”
หัวใจแทบหยุดเต้นเมื่อได้ยิน แต่เอกภพพูดจบไปสักพักแล้ว ก็ยังไม่ได้ยินว่าพ่อเขาพูดอะไรต่อ เงียบเสียจนเธอได้ยินเสียงหัวใจของตัวเองเต้นแรงจนต้องยกมือขึ้นมากดมันเอาไว้
“ไปเอาออกซะ”
“พ่อครับ”
“แกกับหนูกานต์แต่งงานและจดทะเบียนกันอย่างถูกต้อง แกคิดว่าเด็กที่เกิดมาเป็นลูกเมียน้อย มันน่าภูมิใจนักหรือไง”
“แต่นั่นลูกผม อีกอย่างฝนไม่ใช่เมียน้อย”
เมธากานต์รู้สึกเหมือนถูกตบหน้า เพราะหากผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่เมียน้อยอย่างที่เอกภพพูด ก็หมายความว่าพวกเขาคบกันมาก่อนที่เอกภพจะถูกบังคับให้ก้าวเข้ามาในชีวิตของเธอ และถ้าหากตัดเรื่องของกฎหมายออกไป เธอต่างหากที่เป็นเมียน้อย
'ขอบคุณ' แต่งงานกับคนที่เธอไม่ได้รักเขา
“คนที่พ่อกับแม่ของเจนอยากให้เจนแต่งงานด้วยเป็นนักธุรกิจน่ะครับ แต่เจนไม่ชอบเขาเพราะเขาตีกรอบชีวิตเธอ”
“เธอก็เลยแต่งงานกับนาย แล้วมาตีกรอบชีวิตนายแทนงั้นเหรอวะไอ้คุณ” เมธากานต์อดจะถามไม่ได้
“ไม่ใช่แบบนั้นหรอก ฉันเพิ่งรู้ความจริงว่าเหตุผลที่เจนแต่งงานกับฉันเพราะจับได้ว่าเขาไม่ซื่อสัตย์ ก็เลยประชดเขา”
“ทำไมนายมาเคยบอกเรื่องนี้กับฉันเลย” ขอบเขตถามแทรกทันที น้ำเสียงและสีหน้าดูหงุดหงิดที่ไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน
“พูดไปแล้วทำอะไรล่ะครับในเมื่อแต่งไปแล้ว เราปรับเข้าหากันจนท้อ แต่สุดท้ายคนมันไม่ได้รักกันมาตั้งแต่แรก ก็ฝืนต่อไม่ไหวอยู่ดี”
“แล้วนายไม่ได้รักหรือไง”
เมธากานต์กำลังจะถามพอดีแต่พี่ชายของเธอถามแทนขึ้นมาเสียก่อน
“ตอนแรกก็คิดว่ารักครับ แต่ยิ่งรู้จัก ผมยิ่งรู้สึกว่าเธอไม่ใช่ เราไม่มีอะไรเข้ากันได้เลย เพียงแต่เหตุผลที่จะขอเลิกก็ไม่มี จะบอกว่าหมดรักก็ดูเห็นแก่ตัว จะอ้างว่าผมเป็นผู้ชายแบบที่เธอต้องการไม่ได้ ผมก็กลายเป็นคนขี้แพ้ ไม่แต่งก็กลายเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบอีก”
“นี่ที่นายแต่งงานก็เพราะนายอยากรับผิดชอบแค่นั้นเหรอ” เมธากานต์ถามไม่เต็มเสียงนัก เพราะเธอเข้าใจว่าขอบคุณรักเจนจิรามาตลอด
“อืม”
“งั้นเราหย่าเป็นเพื่อนกันนะ”
“หย่า...เป็นเพื่อนกันเหรอ”
“อืม เธอหย่า ฉันหย่า เรียบร้อยแล้วเราจะบอกทุกคนว่าเราจะไม่เป็นแค่เพื่อนกันอีก”
Guest
