ถุย!
นางพ่นน้ำลายใส่ใบหน้าหล่อเหลานั้นทันที ก่อนมองเขาด้วยดวงตาเย้ยหยัน “คนอย่างข้า ไม่มีทางเกรงกลัวสวะอย่างเจ้า”
พลันห้องนั้นก็เกิดความเงียบอันชวนขนลุกขึ้นทันที ทหารสองนายที่ยืนกดบ่านางเอาไว้ถึงกับเหงื่อแตกพลั่ก มองคราบน้ำลายที่ติดอยู่บนใบหน้าแม่ทัพหนุ่มด้วยสีหน้าหวาดๆ รู้สึกใจหายใจคว่ำแทนคุณหนูผู้ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำผู้นี้
ทันใดนั้น ฝ่ามือของแม่ทัพผู้ถูกหยามเกียรติ ก็พุ่งเข้าหาลำคอของสตรีใจกล้าทันที
หมับ!
เขาจับจ้องนางด้วยดวงตาวาวโรจน์ ใบหน้าหล่อเหลาที่แลดูผ่อนคลายปรากฏความเหี้ยมเกรียมอันชวนให้รู้สึกใจกระตุกวาบ
“สตรีผู้นี้ คงไม่อยากอยู่ดีแล้วใช่หรือไม่”
จบคำนั้น ร่างของนางก็ถูกกระชากขึ้นเหนือพื้นด้วยฝ่ามือที่แข็งราวเหล็กกล้า ชั่วพริบตา ร่างอันบอบบางก็ลอยหวือแล้วร่วงลงกระแทกพื้นเตียงจนหลังแทบหัก ก่อนกายสูงใหญ่จะตามขึ้นมาคร่อมนางเอาไว้ ทหารทั้งสามคนก้าวออกจากห้องอย่างรู้หน้าที่ แม่ทัพหนุ่มจับจ้องสตรีใต้ร่างด้วยดวงตาเขม็ง ฝ่ามือบีบปลายคางแหลมเล็กของนางอย่างไร้ความปรานี
“จำเอาไว้ ต่อให้อยากตายแค่ไหน ก็อย่าหวังว่าจะได้ตาย เพราะต่อไปนี้ เจ้ามีหน้าที่อ้าขา นอนอุ่นเตียงอยู่ภายใต้ร่างของข้า”
“ปล่อยข้านะ ข้าไม่ต้องการ ข้าไม่ยินดีจะเป็นทำหน้าที่อะไรทั้งนั้น” เซี่ยหลิงหลิงดิ้นรนขัดขืนสุดชีวิต แม่ทัพหนุ่มกระตุกยิ้ม
“แต่ข้ายินดีจะยัดเยียดให้”
ฝากติดตามด้วยค่าา อย่าลืมกดเข้าชั้นเพื่อติดตามตอนอัพเดตนะคะ ไรท์จะอัพงานทุกวันนะคะ