ร่างเล็กพยายามยันตัวลุกขึ้นนั่งแต่ก็ต้องนิ่วหน้าเพราะนางรู้สึกเจ็บแสบตรงลำคอมาก เห็นทีเรื่องที่นางถูกจับไปแขวนคอคงไม่ใช่ความฝัน คนอย่างเขานี่มัน นางอุตส่าห์เป็นตัวแทนของพี่สาวเพื่อเข้าพิธีวิวาห์กับอ๋องตาบอดแถมยังอัปลักษณ์ ผู้ซึ่งไม่มีผู้ใดอยากชิดใกล้ แต่เขาใจร้ายสั่งแขวนคอนางตั้งแต่คืนแรกที่เราเข้าหอกัน คนอย่างเขาได้นางเป็นชายาถือว่าวาสนามากล้น...
" เงียบทำไม ข้าถามเจ้าว่าอยากดื่มน้ำหรือไม่เจ้าไม่ได้ยินที่ข้าพูดหรือ "
ไห่ลู่ชะงักนั่งเบิกตาค้างมองร่างสูงที่หันหน้าเดินเข้ามาหานางซึ่งนั่งอยู่บนเตียงกว้าง ต้าเหยียนอ๋องในความคิดของนางและความคิดของผู้อื่นมันต่างออกไป เขาไม่ได้มีหนวดเคราแถมใบหน้าไม่มีร่องรอยแผลเป็นอะไรทั้งนั้น นางไม่เห็นว่าเขาจะอัปลักษณ์เลยสักนิดออกจะหล่อเหลาใบหน้าเกลี้ยงเกลาสะอาดหมดจดและนางคงจะชื่นชมเขามากกว่านี้หากเขาไม่ได้สั่งแขวนคอนาง
' หน้าตาหล่อเหลาแต่จิตใจสกปรกมาก '
" ท่านหรือเหยียนอ๋อง "
" แล้วเจ้าคิดว่าเหยียนอ๋องต้องเป็นเช่นไรงั้นรึ อัปลักษณ์ใช่หรือไม่ "
Guest
