ใครเขาก็รู้กันทั้งนั้น ว่าไอ้พร้าวแสนจะชิงชังบรรดาคุณชาย มันหลีกมันเลี่ยงของมันยิ่งกว่าอะไร ปากชอบบอกว่าเห็นแล้วครั่นเนื้อครั่นตัว รู้สึกเหมือนจะไม่สบาย จนบรรดาเหล่าน้อง ๆ ของมันยังไม่เคยต้องให้มันไปเฉียดใกล้ให้คันเนื้อคันตัวเลย
ใครจะคิดว่ามันซ่อนอยู่ในสวนในไร่ของมันดี ๆ วันดีคืนดียังมีคุณชายคนหนึ่งถูกมาประเคนให้ถึงบ้าน
แล้วไม่ใช่แค่คุณชายธรรมดาด้วยนะ ยังเป็นคุณพนา คุณชายอภิมหาความวอดวายที่ไอ้พร้าวไม่มีวันนึกอยากเจอ
แค่คิดอาการป่วยของมันก็เกือบจะกำเริบอยู่แล้ว ทำไมมันต้องมาวุ่นวาย เอากระดูกชิ้นใหญ่มาแขวนคอด้วย
แล้วขอโทษเถอะที่มันยิ่งคิดยิ่งโมโห แต่มันไม่ใช่คนโมโหแล้วเก็บงำ เพราะฉะนั้น มันก็มีอยู่แค่สองทาง ก็คือมันทนเขา หรือเขาทนมัน
โชคดีเช่นกัน ที่มันไม่ใช่สายทน...
"ผมขอเตือนคุณด้วยความหวังดี คุณพนา รีบเก็บข้าวของออกไปจากที่นี่เสียเถิด"
"..."
"คุณอยู่ไม่ไหวหรอก"
"แล้วถ้าฉันอยู่ไหวเล่า เธอจะให้อะไร"
#คุณพนาไม่ชอบไอ้พร้าว