"ทำไมไม่กลับบ้านไปฉลองวันเกิดล่ะ" อาแดนถามฉัน ในขณะที่เขากำลังทำอาหารง่าย ๆ อย่างข้าวไก่กระเทียมให้กิน หลังเลิกงาน
"ไม่เอาอ่ะ หนูเหนื่อยแล้ว ขี้เกียจขับรถกลับบ้าน อยู่ฉลองกับอาก็ได้ ยังไงเราก็ครอบครัวเดียวกัน" ฉันยิ้ม ในขณะที่ยืนพิงเคาน์เตอร์ครัว มองดูเขาเทอาหารใส่จาน
"ไม่คิดถึงพ่อแม่หรือไง วันเกิดทั้งที แทนที่จะอยู่กับเขา"
"ปีก่อน ๆ ก็อยู่ด้วยตลอด ปีนี้ขาดสักปีคงไม่เป็นไรหรอก อีกอย่างหนูก็โทรบอกแม่แล้ว แม่บอกว่าถ้าเหนื่อยก็ไม่ต้องขับรถไป"
"เสร็จแล้ว เอาไปวางที่โต๊ะเถอะ" คุณอาพยักพเยิดไปทางโต๊ะรับประทานอาหาร ซึ่งมีที่นั่งเป็นเก้าอี้มีพนักพิงสูงเพียงสองตัวเท่านั้น
ก็ตามประสาคนอยู่คอนโดห้องนอนเดียวอ่ะนะ พื้นที่ก็จะเล็ก ๆ ประมาณนี้แหละ
เราสองนั่งกินอาหารด้วยกัน ในขณะนั้นก็เปิดทีวีดูไปด้วย
"เดี๋ยวนี้มีแต่ข่าวคนโกงกันเต็มไปหมดเลย"
"ใช่ค่ะ เห็นแบบนี้แล้วหนูเลยไม่ค่อยกล้าคบเพื่อนใหม่"
"จะคบใครมันก็ต้องดูให้ดีทั้งนั้นแหละ อาว่าเราคบเพื่อนที่ทำงานกับเพื่อนสมัยเรียนเอาไว้ ก็พอได้นะ วันหน้าแต่ละคนเขาแต่งงานกันไป มันก็ไม่ค่อยได้สุงสิงกันหรอก อย่างอานี่มีเพื่อนสนิทที่ยังติดต่อกันเหลืออยู่แค่สองคนเอง"
ฉันพยักหน้า พลางคิดในใจว่ามีแค่อาแดนอยู่ด้วยก็พอ ส่วนเพื่อนน่ะเหรอ ฉันไม่ใช่คนที่ติดเพื่อนแต่ไหนแต่ไร ดังนั้นจะเหลือเพื่อนน้อยลง ฉันก็ไม่ทุกข์ร้อนหรอก
หลังกินอาหารเสร็จ ฉันอ้อนขอดื่มเบียร์ที่เขาแช่ไว้ในตู้เย็น
"นะคะอา หนูขอดื่มหน่อย หนูโตแล้วนะ ดื่มไว้บ้างก็ดีไม่ใช่เหรอ จะได้ไม่โดนคนมอมง่าย ๆ ไง " ฉันอ้างเหตุผลร้อยแปดพันเก้า เพื่อให้เขาตอบตกลงและดื่มเป็นเพื่อนกัน
"ก็ได้ อาเห็นว่าเป็นวันศุกร์หรอกนะ พรุ่งนี้ไม่ต้องไปทำงาน เราก็นอนพักซะ"
"ค่ะ" ฉันรีบวิ่งไปที่ตู้เย็น แล้วหยิบเบียร์ออกมาหลายกระป๋อง
เราสองดื่มไปด้วย ดูทีวีไปด้วย เพลิน ๆ เผลอแป๊บเดียวหมดไปหลายกระป๋องแล้ว
"อืออออ อาคะ" ฉันขยับไปกอดเขาตามที่ใจใฝ่หา
"อย่าน่ะ อาเป็นผู้ชายนะ เว้นระยะห่างหน่อย" อาแดนดันหน้าผากฉันออก แต่ฉันไม่ยอมง่าย ๆ
"ไม่เอา ไม่ไป หนูจะอยู่กับอา" สองแขนโอบกอด ในขณะที่พยายามยื่นหน้าเข้าไปใกล้ หมายหอมแก้มสักครั้งให้ชื่นใจ
"อย่า" คนเกิดก่อนขัดขืน ซึ่งฉันก็เดาไว้แล้วว่าต้องเป็นเช่นนี้ แต่นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่เราสองจะพัฒนาความสัมพันธ์จากอาหลานเป็นผัวเมีย
ดังนั้นการปฏิเสธเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เกิดขึ้นนี้ ฉันจึงเลือกที่จะไม่สน
ม๊วฟฟฟฟ ฉันจูบแก้มเขาแล้ว มันนุ่มมาก นุ่มกว่าที่คิด อาแดนดูแลตัวเองดีจริง ๆ
คนโดนจูบตกใจ แม้เมามาย แต่ก็พอมีสติ แยกแยะถูกผิดได้
"เราเป็นอาหลานกันนะ หนูทำแบบนี้ไม่ได้"
"ทำได้ ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันซะหน่อย" ฉันคร่อมร่างอาแดนไว้ เอามือคล้องคอเขาซึ่งนั่งบนเก้าอี้รับประทานอาหาร
เพียงขยับสะโพก บดโคกเนื้อโหนกนูนเข้าหาความเป็นชายใหญ่ยาวของคนที่ชอบ ก็ทำให้ฉันรู้สึกตื่นเต้น ตื่นตัวสุด ๆ
"อืออออ อาแดน" ฉันเรียกเขาเสียงกระเส่า ตามประสาคนกำลังมีอารมณ์
"พอแล้วน่ะ ถ้าไม่หยุด อาจะเอาจริงแล้วนะ"
"งั้นก็เอาเลยค่ะ" ฉันถอดเสื้อออก ทั้งที่รู้ว่าเอาจริงของเราสองคนนั้น แตกต่างกัน
"เฮ้ย!" อาแดนร้องลั่น ก่อนถูกฉันรั้งศีรษะทุยสวยเข้าแนบอก ตอนนี้จมูกเขาฝังอยู่กับเนื้อนุ่ม ๆ ของฉัน
ไม่แน่ว่าอาจกำลังแอบสูดกลิ่นสาวของฉันอยู่ก็ได้
เมื่อฉันยอมปล่อยให้เป็นอิสระ ก็พบว่าใบหน้าของเขาแดงมากขึ้นกว่าเดิม คงเป็นเพราะเขินที่โดนหลานสาวเอานมหนีบหน้า
ครั้นอ้าปาก หมายต่อว่า ฉันก็ไม่ยอมปล่อยให้เขาได้เอ่ยออกมาแม้เพียงครึ่งคำ
ฉันรีบใช้ริมฝีปากประกบจูบ ดูดลิ้นอาแดน
ดูเหมือนความอดทนของคุณอาผู้แสนดีสิ้นสุดลงแล้ว เขาเอามือลูบไล้ร่างกายฉัน ยิ่งทำให้ฉันรู้สึกหงี่ง่านมากขึ้นกว่าเดิม
"อืออออ" เสียงครางกระเส่าดังขึ้นเบา ๆ เมื่อปลายนิ้วสะกิดกลั่นแกล้งหัวนมสีชมพูหวาน
คุณอาทำให้ฉันเสียวเหลือเกิน เสียวยิ่งกว่าเวลาฉันกระตุ้นตัวเองหลายเท่า
"หนูอยากเสียวกว่านี้"
อ่านต่อในตอนจบได้เลยจ้ะ
Guest
