ชาติก่อน >>เสือยศ จริน คะเชน
ชาตินี้ >> ยศพลจูน-จรินทร ธารา
โทนเรื่อง : ฟีลสบาย ๆ รักใสใส ปั๊ปปี้เลิฟ อ่านแบบคลายเครียด ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับสายน้ำเรือนแพ ไม่มีนอกกายนอกใจ
ตัวอย่างในบางบทบางตอน
“ยายจักใช้ฉันไปซื้ออะไรหรือจ๊ะ?”
“ให้เอ็งเอาไปซื้อผัว...กำเงินนี้ในมือแล้วไปกระซิบข้างหูบักยศยามมันสะลึมสะลือครึ่งหลับครึ่งตื่น เอ่ยความตามนี้แล้วนำเหรียญไปหยอดใส่ตู้บริจาคที่วัด"
“อือ คนเก่ง”
เสียงครางต่ำขาดหายเมื่อลมหายใจอุ่นร้อนจากปากกระจับขบเม้มไปตามเส้นชีพจรบนลำคอสวยระหง ที่เอียงใบหน้าสวยเข้ามาซบที่ไหล่หนาของเขาเพื่อให้จังหวะชักมือน้อยนั้นทำได้สะดวกขึ้น...
“เสือยอยศ คะเชน เกิดวันที่ 12 มกราคม 2479 ทั้งตัวและหัวใจ ทุกอย่างของชายผู้นี้จงเป็นของจรินแต่เพียงผู้เดียว นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป”
ในขณะที่คนพี่กำลังเชิดใบหน้าขึ้นครางซ่านกระสันเมื่อกำลังจะถูกอุ้งมือนางพาให้เสร็จสมนั้น จรินก็เอ่ยเสียงเบาดังลมแผ่ว กระซิบผ่านซอกคอแกร่งที่บิดเกร็งจนเห็นเส้นเอ็นปูดโปนจากอาการกัดปากซี้ดครางกระเส่าไปตามแรงอารมณ์นั้น ตามคำที่ยายเปียกเคยสอน สอนให้เธอใช้เงินซื้อผู้ชายไว้ในโอวาท
มือน้อย ๆ อีกข้างของจรินที่จิกแน่นไว้บนไหล่ของชายคนรักนั้นกำเหรียญ 50 สตางค์ที่ยายเปียกเคยให้ไว้แน่น เป็นอันเสร็จพิธีขั้นแรกตามความเชื่อ....ของแบบนี้ไม่ลองไม่รู้ ถึงตัวเราจะห่างไกล แต่ใจเราต้องไม่ห่างกัน
...
ในเมื่อชื่อเรื่อง #ยศพลคนของจริน เช่นนั้นแล้ว....
“จริน!!!”
“ว่ายังไงคะ ผัวขา ผัวของจรินที่กำลังจะไปเป็นผัวของคนอื่น!”
“นังหน้าวอก! มึงเข้ามาในห้องกูได้ยังไง แต่ก็ดีจะได้รู้ว่า มึงมันเก่า แถมยังแก่ ดูให้เต็มตาว่านับตั้งแต่คืนนี้พี่ยศเค้าเลือกชั้นจ่ะ”
“อุ๊ย!!! ต้องร้องไห้มั้ยล่ะ ที่มีเปรตมาขอส่วนบุญ มาขอกินน้ำใต้ศอก มาบอกว่าอยากได้ผัวคนอื่น หน้าด้าน ๆ ”
บางครั้งโลกก็สอนให้เราต้องสู้กับคนร้าย ๆ
นิยายที่อยู่ในซีรี่ย์เดียวกัน
เมื่อก่อนเคยสุด ตอนนี้พี่หยุดที่หนู #หลวงเตงy2k
น้องพรายจ๋า ของพี่ยอดมงกุฎ
*คำเตือน*
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับศาสนา พิธีกรรม ความเชื่อ ไสยศาสตร์ ภูติผี ของขลัง มนต์ดำ เรื่องราวทั้งหมดในนิยายเป็นเพียงเรื่องที่สมมุติขึ้น ผู้เขียนไม่มีเจตนาลบหลู่ ดูหมิ่น หรือส่งเสริมให้เกิดความเชื่อหรือนำพิธีกรรมต่างๆ ในนิยายเรื่องนี้ ไปปฏิบัติตาม หรือลอกเลียนแบบโดยเด็ดขาด และคาถาทุกคาถาในเรื่องผู้เขียนสร้างขึ้นจากจินตนาการเท่านั้น...สถานที่ เวลาต่างๆในนิยายก็เป็นส่วนหนึ่งในจินตนาการของผู้เขียน
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน