เรื่องราวทุกอย่างเริ่มจาก บรรณาลักษณ์สวรรค์ฝากดวงวิญญาณแฝดสามดวงไว้กับลูกศิษย์แต่ว่าลูกศิษย์ ก็ดันทำดวงวิญญาณนั้นหล่นหายเหลือกลับมาเพียงดวงเดียวเมื่อลูกศิษย์กลัวความผิดก่อนวันจุดติเขาจึงจัดแจงแยกเอา หนึ่งดวงวิญญาณให้กลายเป็นสาม ดังนั้นเด็กแฝดทั้งสามจึงมีดวงวิญญาณดวงเดียวกันแล้วได้มาเกิดในครอบครัว แม่ทัพใหญ่ตระกูลฉิน คนแรกเป็นชาย นามว่า หลานเวย เขาตายตั้งแต่ถือกำเนิดมาได้เพียงเจ็ดวัน คนที่สอง เป็นหญิงนางมีนามว่า เหมยอิง เกิดมาเป็นเด็กฉลาดสมบูรณ์กว่าคนอื่น และคนสุดท้าย หมิงเวย เขาคือเด็ก ชายตัวเล็กที่เกิดมาพร้อมโรคภัยนานา เป็นเด็กชายขี้โรคที่มีแม่นมถึงสี่คน
เด็กทั้งสามคนเกิดมาพร้อมกับเรื่องเล่าอันน่าประหลาดใจ และหนึ่งในเรื่องเหล่านั้นก็คือ หลังจากเด็กทั้งสามคนลืมตาดู โลกก็เกิดภัยพิบัติครั้งใหญ่อย่างที่มันไม่เคยเป็นมาก่อน เป็นไปได้อย่างไร ที่แหล่งทุละกันดานอย่างเมืองซิ่น แห้งแล้งมานานนับสิบสิบปีอยู่ๆจะเกิดน้ำท่วม ทั้งหมดจึงต้องเร่งอพยพกลับเมืองหลวง ขณะนั้นแม่ทัพฉินอู่หลัว ยังปักหลักสู้ศึกอยู่ชายแดนดังนั้นจึงมีเพียงเหล่าสตรี และ บุตร ทิดา ออกเดินทางกันเพียงลำพัง การเดินทางที่ยากลำบากทำให้หนึ่งในเด็กแฝดตายไปและเด็กคนนั้นคือ หลานเวย
เรื่องเล่าต่อมาก็แปลกประหลาดไม่แพ้กันพวกเขาทั้งคู่ไม่ว่าไกล้กันเมื่อไหร่จะเกิดเหตุฟ้าร้องฟ้าผ่าหรือแม้แต่เกิดพายุ ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงถูกจับแยกออกจากกันอย่างถาวรชะตากำหนดให้หมิงเวยกลายเป็นผู้ที่ถูกเลือกเขาถูกแม่นมอุ้มออก มาแล้วย้ายออกไปอยู่เมืองอื่นเปลี่ยนทั้งแซ่และตัวตนโดยมีพ่อผู้ให้กำเนิดส่งคนคอยติดตามกันอย่างลับๆ นับแต่นั้น ไม่มีใครกล่าวถึงการมีอยู่ของหมิงเวยจนกระทั่งเวลาผ่านไปหมิ่งเวยก็ถูกลืมเลือนตามกาลเวลา แต่เรื่องราวของพวกเขายังไม่จบลงเพียงเท่านั้น เมื่อเหมยอิงผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นพระชายาได้กลับมาพบกันกับหมิงเวยในคืนที่ตนเองถูกลอบสังหารทุกอย่างเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาของหมิงเวยเขามิอาจช่วยเหลือพี่สาวได้และหายตัวไปอย่างปริศนา ก่อนจะโผล่มาอีกครั้งบนแท่นบรรทมขององค์รัชทายาท แต่เขาไม่ใช่เขา เขากลายเป็นหลานเวยจากโลกอนาคต ส่วนเหมยอิงนางถูกส่งให้ไปอยู่ในร่างของหลานเวย
" เจ้าคือข้า " และ " ผมก็คือเธอ "
(พวกเราสามคนก็คือคนคนเดียวกัน)
นิยายเรื่องนี้ถูกแบ่งออกทั้งหมด 3 ภาค และได้รับแรงบรรดาลใจมาจากคำพูดเพียงหนึ่งประโยคที่ว่า
เพราะความรักไม่แข็งแกร่งเฉกเช่นดั่งความตาย
มันทำให้ฉันพบว่าสมองอันน้อยนิดนี้ของฉันมีความเพ้อฝันเต็มไปหมด เขียนมาได้ยังไงถึง สามภาคกันนะ
คำเตือน
***นิยายเรื่องนี้ เป็นเนื้อหาเศร้ามาก โปรดเตรียม ชิดชู่ เอาไว้ให้พร้อม แล้วก็อย่าลืมว่ามันเป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นมาเท่านั้น ห้ามมาเผาบ้านเรานะคะ ฮา ฮา ควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน***
เขียนโดย: พิมพ์ประกาย แก้วกลั่น
นามปากกา: ร้อยแก้ว
Guest
