ยามเมื่อลมพัดมาอีกครา
เป็นนิยายสัั้น เก่าเก็บสมัยเริ่มเขียน ขออภัยที่ไม่ได้รีไรท์ใหม่
นำมาลงเพื่อให้นักอ่านได้มีนิยายอ่านฆ่าเวลา
ระหว่างรอเรื่อง โปรดปราบเสือ
หยาดพิรุณ เปี่ยมสุวรรณ บอดี้การ์ดสาวที่เคยเป็นสาวขี้อายอวบอิ่ม เธอเปลี่ยนแปลงตัวเองจากหน้ามือเป็นหลังมือเพียงแค่สามีจากไป หนึ่งปีของการแต่งงานอันแสนสั้นจบลงเมื่อทั้งเขาและเธอต่างไม่เข้าใจกัน
ดีอ้อน ไรท์ สายลับมือหนึ่งของหน่วยเอเอสที เขาเพียรพยายามตามหาภรรยาที่หายไปอย่างไร้ร่องรอยมาถึงเจ็ดปีจนในที่สุดเขาก็เจอเธอ บอดี้การ์ดสาวลูกน้องในบริษัทของเขาคือเมียรักที่เขาเฝ้าตามหา
พวกเขาทั้งคู่ยังต่างโหยหาซึ่งกันและกัน แต่ระยะห่างของกาลเวลาทำให้เธอไม่ไว้วางใจว่าเรื่องระหว่างคนทั้งสองจะลงเอ่ยเช่นเดิมหรือไม่
แต่แล้วภารกิจง่าย ๆ อย่างการไปรับภริยาของท่านนายพลที่หมู่เกาะส่วนตัวในประเทศอินโดเซียก็ทำให้ทุกอย่างกลับไปเป็นเหมือนเดิม เร่าร้อน รุนแรง ดิบเถื่อน สามวันในเกาะสวรรค์จะทำให้ทั้งเขาและเธอกลับมาครองรักกันเหมือนเดิมได้หรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับ?
.................................................................
“เราไม่มีอะไรติดค้างต่อกัน ถ้าคุณคิดจะทวงเงินที่ส่งมาให้ฉันทุกเดือน ฉันขอบอกว่าฉันไม่เคยเบิกมันมาใช้ พรุ่งนี้ฉันจะไปถอนเงินมาคืนคุณจนครบทุกบาท โอ๊ย”
“เลิกพูดเรื่องบ้า ๆ อย่างเรื่องเงินได้แล้วเรนนี่”
“ถ้าไม่ใช่เพราะเงิน คงจะเป็นเรื่องหย่า เรานัดกันได้ฉันพร้อมเสมอ”
“หย่า! ไม่มีทางหรอกยาหยี เราไม่มีทางใกล้คำว่าหย่าเลย”
.................................................................
“ไม่มีอะไร ผมแค่ไม่อยากให้เมียของผมต้องตกอยู่ในอันตราย”
“คุณไม่ยอมให้งานฉัน ฉันเป็นมือหนึ่งแต่ต้องมานั่งแกร่วอยู่ในออฟฟิศ งานที่ได้ก็เป็นของพวกมือสมัครเล่น”
“คุณจะไม่ได้งานอีกเรนนี่ และถ้าคุณลาออกเพื่อไปสมัครที่อื่นจะไม่มีที่ไหนรับคุณ ไม่ว่าประเทศไหนคุณจะถูกแบน”
“นี่เป็นที่ที่คุณต้องอยู่ เรนนี่ ใต้ร่างผม”
.................................................................