หลานเซียนรู้สึกเหมือนถูกชะตากลั่นแกล้ง ตายแล้วแทนที่จะได้พานพบความสุข ทว่ากลับได้ทะลุมิติมาอยู่ในร่างของเชลย!
ที่ต้องคอยเอาใจฮ่องเต้ต่างแคว้นที่แสนจะเอาแต่ใจไม่สมกับเป็นฮ่องเต้เลย ฮ่องเต้ผู้นั้นน่ะชอบรังแกนางที่เป็นสตรีวังหลังเพียงคนเดียวของเขา
นางเมินนิดหน่อยก็ข่มขู่นางแล้ว!
เป็นเช่นนี้ก็ไม่ขออะไรมากแล้วแค่มีชีวิตรอดไปวันๆ ก็บุญหัวนางแล้ว!
เดินทางจากแคว้นเยี่ยนมาก็ยากลำบากอยู่แล้ว หลงดีอกดีใจอยู่เป็นนานสองนานว่าฮ่องเต้ผู้โหดเหี้ยมไม่ต้องการเชลยสงคราม จะโยนนางให้กับแม่ทัพหนุ่มผู้มากความสามารถอย่าง ‘หลี่เจิ้งหลง’
แต่ทำไมนะ เมื่อมาถึงแคว้นเว่ยคนแรกที่หลานเซียนในร่างขององค์หญิงอวิ๋นซือพบกลับเป็นฮ่องเต้ผู้โหดเหี้ยมเย็นชา ที่ประหยัดคำพูดราวกับ ‘หนึ่งคำมีค่าดั่งทองพันตำลึง’ เดือดร้อนให้คนคิดน้อยอย่างหลานเซียนต้องประดิดประดอยคำมากมายจนเหนื่อย
เฮ้อ...คราวซวยยังไม่หมดเพียงเท่านั้นหรอก เมื่อหลานเซียนในร่างองค์หญิงแคว้นเยี่ยนได้อุ่นเตียงกับบุรุษที่ร้ายยิ่งกว่าพยัคฆ์และกินดุยิ่งกว่าหมาป่าล่าเนื้อ
อ๋อยยย...อวิ๋นซือปวดเอวไปหมดแล้ว...ฮื้อ “T^T”
Guest
