การ"แอบรัก"ก็ต้องผ่านการ"แอบชอบ"กันมาบ้าง แต่...ถ้าการแอบชอบคนๆนึงโดยที่คนนั้นไม่เคยอยู่นัยน์สายตาเรามาตลอดสามปีล่ะ..."ใช่ครับ! แล้วผมเป็นนึงในนั้น"ไม่รู้สิว่าไปชอบได้ยังไง และตั้งแต่ตอนไหน...ผมก็ไม่รู้เลยรู้แค่ว่าผมอยากเก่งนัยน์สายตามัน ถึงจะแค่ได้มองมันแบบนี้เรื่อยๆ ก็เป็นบุญของผมแล้วละครับ...เส้นบางๆของคำว่าเพื่อน...ก็ไม่สามารถข้ามเส้นเป็นอย่างอื่นได้
#Feeling Love
"เลิกตามตอแยกูสักทีเถอะ...กูโคตรรำคาญเลยวะ!"
"..."
"ทำไมมึงตื้อเก่งจังวะ...คนอื่นเขาไม่ได้บอกมึงหรอ? ว่ามึงน่ารำคาญมากแค่ไหนอะ!?"
"..."
"มึงพอเถอะ...แล้วมึงเอาเวลาที่ตามกูไปทำชีวิตให้มันดีขึ้นเถอะวะ!!"
"เออ!! กูขอโทษแล้วกัน!! ที่ กู...ชอบ...มึง กูผิดเอง!! ผิดที่ตามตื้อมึง..."
"..."
"อบอุ่น"
เด็กหนุ่มมอปลายที่แอบชอบเพื่อนในชั้นเรียนทั้งๆที่เพื่อนคนนั้นไม่เคยอยู่นัยน์สายตามาตลอดสามปี
"คนเดียว"
หนุ่มเนิร์ตมอปลายที่ไม่เคยอยู่นัยน์สายตา"อบอุ่น"มาตลอดสามปี จนกระทั่งขึ้นมอสอง
*คำเตือน*
:
ตัวละคร พฤติกรรม และเหตุการต่างๆในนิยายเรื่องนี้ เป็นเพียงแค่เรื่องสมมติที่แต่งขึ้นเพื่อความสนุกสนานเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะทุกคน...