“แล้วพี่แต่งงานกับหนูทำไม”
“แต่งงานอะไรล่ะ ใบสมรสไม่มีใครเซ็นด้วยซ้ำ เธอเป็นได้แค่นางบำเรอของฉันเท่านั้นแหละ ชาตินี้เธอจะแห้งเหี่ยวไปจนวันตาย และไม่มีโอกาสเซ็นใบโง่ ๆ นั้นด้วย”
หญิงสาวรู้สึกถึงความเค็มของน้ำตาที่ไหลเข้าปาก และมีความรู้สึกหนึ่งที่เธอรู้สึกได้คือ ความขื่นขมของการแต่งงาน
“ค่ะหนูจะไม่เซ็นมัน แต่ถ้าหนูท้องเมื่อไร หนูจะหอบลูกไปจากพี่”
หลังจากเธอพูดจบ คณินหัวเราะลั่นห้องราวกับผีเข้าสิงร่างกาย พลางเดินปวกเปียกไปหยิบขวดแอลกอฮอล์ขึ้นมาดื่ม นั่งมองหญิงสาวด้วยสายตาที่เกลียดชัง
“ฆ่าพี่สาวตัวเอง ฆ่าคนรักของฉันไม่พอ เธอคิดจะหอบลูกหนีไปอีกเหรอนารา แต่อย่างว่าแหละคนมักมากและโลภมากอย่างเธอคงคิดได้แค่นี้ รู้อะไรไหม เธอไม่มีวันท้องกับฉันหรอก ฝันไปเถอะ”
คำเตือนนิยายเรื่องนี้
พูดเรื่องการฆ่าตัวตาย , เลือด ,ความสัมพันธ์เป็นพิษ,ทำร้ายจิตใจ,พูดจาหยาบโลน,,การกักขังหน่วงเหนี่ยว,การฆาตกรรม
ขออภัยหากเรื่องนี้ไม่ถูกใจนักอ่านบางคน เรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนเพียงเท่านั้น
ควรมีวิจารณญาณในการอ่าน