สายลมพัดผ่านมา พาให้หวนคิดถึง อดีตวันวานที่ผ่านมารักครั้งแรกที่ไม่เคยลืม ฉัน ระรินดา ผู้หญิงวัย 40 กลาง มางานเลี้ยงรุ่นที่ฉันไม่เคยมากับเขาเลยสักครั้งทั้งๆที่เพื่อนๆ ก็ชวนฉันมาทุกปี งานเลี้ยงรุ่น คืองานที่รวมเพื่อนเก่าๆ ได้มาพบปะสังสรรค์พูดคุย กินและดื่ม ทำตัวหรูหรา คุยโม้โอ้อวด ซึ่งกันและกันความจริงใจนั้น ไม่ได้มีเลย ฉันเพียงคนเดียวที่หายเข้ากลีบเมฆไป ไม่พบเจอใคร เพราะเค้าคนนั้นรักครั้งแรกของฉัน เอง นายพิรุณ
ย้อนเวลาไปในปีพ.ศ.2536
ฉันระรินดา เด็กสาวแรกรุ่นที่กำลังมีความรักใสๆยุคนั้นสมัยนั้นการที่เราจะได้คุยกันพบกันนั้นยากเย็นสิ้นดี ฉัน เป็นผู้หญิงหน้าตาธรรมดาธรรมดาๆไม่ได้สะสวยอะไร เทียบกันกับเพื่อนรุ่นเดียวกัน หน้าตาฉันดูแย่ที่สุดในห้อง ไม่มีผู้ชายคนใดเหลียวแลฉันเลยสักคน แต่ฉันได้แอบชอบผู้ชาย คน หนึ่ง ที่ชื่อ พิรุณ พิรุณเป็นที่หมายปองของสาวๆเป็นเดือนของโรงเรียน มันช่างต่างกันราวกับฟ้ากับเหว ฉันไม่กล้าแม้แต่จะทักทายเขาเลย พิรุณเป็นคนมีฐานะดี ฉันก็แค่หมามองเครื่องบิน ทุกทุกวันฉันแอบวางขนมไว้ให้ใต้โต๊ะของพิรุณ เพียงแค่เห็นเขากินขนมที่ฉันสื่อให้ก็มีความสุขแล้ว เหตุการณ์มันเกิดขึ้นเมื่อฉันได้บังเอิญเข้าไปติดอยู่ในห้อง