“อย่าทำแบบนี้เลยนะ ไอ้เชิดมันไม่อยู่ที่นี่จริงๆ ฉันไม่มีอะไรจะให้หรอกนะ พังของไปก็เปล่าประโยชน์” นางแจ่มพนมมือไหว้ชายชุดดำหลายต่อหลายคนที่กำลังทำลายข้าวของในบ้านของนาง เพื่อตามหาสามีขี้ยาของนาง ซึ่งไปกู้เงินมาเล่นยาและเล่นพนัน และตอนนี้ก็ครบกำหนดจ่ายเงินคืนเจ้าหนี้แล้ว แต่สามีขี้ยาของนางแจ่มกลับหายเข้ากลีบเมฆทิ้งนางให้รับหน้าผู้ชายแปลกหน้าที่ดูน่ากลัวที่สุดพวกนี้
“งั้นก็บอกมาสิว่าไอ้เชิดมันหลบไปอยู่ที่ไหน” คนที่ท่าทางจะดูเป็นหัวหน้าทุกคนหันมาตะคอกใส่นางแจ่ม
“ฉันไม่รู้จริงๆ จ่ะ ปกติมันไม่ค่อยได้กลับบ้านอยู่แล้ว นี่มันก็ไม่กลับมาเป็นเดือนๆ แล้วจ่ะ” นางแจ่มตอบตามความจริง แม้ว่าจะเป็นสามีภรรยากัน แต่ระหว่างนางแจ่มกับนายเชิดก็แทบจะไม่มีความสัมพันธ์ทางกายต่อกันมานานมาแล้ว ไม่ใช่นางแจ่มไม่อยากเลิกกับนายเชิด แต่เป็นนายเชิดเองต่างหากล่ะ ที่ไม่ยอมให้นางแจ่มหย่ากับตนเอง ทำให้นางแจ่มต้องกล้ำกลืนฝืนทนอยู่กับสามีขี้ยาทั้งที่หมดรักกันไปนานแล้ว
“ถ้าไม่รู้ก็เตรียมเก็บของออกไปจากบ้านหลังนี้เลย แต่ถ้ายอมบอกว่าไอ้เชิดอยู่ไหน บางทีเจ้านายของฉันอาจจะใจดีให้พวกแกหาเงินมาผ่อนก็ได้” ชายคนเดิมหันมาขู่นางแจ่มอีกครั้ง ซึ่งนางแจ่มก็ต้องตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อชายคนนั้นกล้าที่จะไล่นางออกจากบ้านของนาง
“มีสิทธิ์อะไรมาไล่พวกเราออกจากบ้านหลังนี้ น้าเชิดเขาติดหนี้พวกคุณ แต่พวกเราไม่ได้ติดนี่นา” นับดาวหลานสาวของนางแจ่มที่เพิ่งเลิกงานกลับมาได้ยินเรื่องที่ชายคนนี้กล่าว เธอก็รีบเถียงออกไปทันที