“เราจะแต่งงานกันตามกำหนดเดิม” เหมราชบอก ชายหนุ่มนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานที่สำนักงานในเมืองของเขา สายตามองไปที่แผ่นหลังของคู่หมั้นมาราธอนของเขา ที่ยืนหันหลังให้มองไปนอกหน้าต่าง เหมือนว่าด้านนอกมีอะไรที่น่ามองมากกว่าคนในห้อง
ช่ออินทนิลเป็นคู่หมั้นของเขามาแปดปีเต็มแล้ว ตั้งแต่เธออายุสิบแปดจนตอนนี้เธออายุยี่สิบหก
“เพื่ออะไรคะ แต่งแล้วก็ต้องหย่าน่ะเหรอ” เธอหันมาถามเขาด้วยความไม่เข้าใจ
“ใช่เพราะถ้าช่อถอนหมั้นกับพี่ แม่พี่ก็คงหาผู้หญิงคนอื่นมาให้พี่รู้จักด้วยอยู่ดี ดังนั้นไหนๆ เราก็หมั้นกันมาตั้งนาน ของหมั้นพี่ก็เสียไปตั้งมาก ช่อก็ทำหน้าที่ให้มันจบเถอะ
แต่งงานกันหนึ่งปีหลังจากนั้นเราจะหย่ากัน แล้วช่อจะไปไหนก็ไปได้เลย”