แชมป์ รุ่นพี่ปี 4 คณะศิลปศาสตร์ รูปหล่อ พ่อไม่มี ชอบดนตรี ร้องเพลงได้นิดหน่อย
แต่ก่อนชอบอยู่สนามบาส แต่พอเจอเด็กสาวนิติสวมแว่นตาหนาเตอะชนจนล้มเดี้ยงไปในวันนั้น แชมป์มันก็ดันไปขลุกตัวอยู่ที่ห้องสมุดกลางจนเพื่อนทั้งสามแปลกใจ คิดว่าถูกอัดจนสมองกลับด้าน
ปากบอกไม่ แต่ใจบอกว่าใช่เลย คนนี้เลย!
"ไม่ชอบเด็กนิติเว้ย"
"ที่ไม่ชอบเพราะมึงเถียงเค้าไม่สู้อ่ะดิ"
"ก็แม่ง กูเหมือนคุยกับเครื่องถ่ายเอกสาร"
เอิ้นเอื้อย นักศึกษา ปีสอง คณะนิติศาสตร์ ว่าที่ทนายคนเก่งของสารวัตรใหญ่ ถูกคาดหวังให้เป็นทนายตั้งแต่อายุหกขวบปี
แต่เธอก็ดันมาใจแตกเพราะรู้จักกับแชมป์
เข้าใจแล้วว่าทำไมพ่อถึงบอกว่าห้ามมีความรักตอนเรียน
มันหัวใจฟูจนอ่านหนังสือไม่รู้เรื่องแบบนี้เอง
หวังเข้าทางเพื่อน แต่พอเขาตอกย้ำว่ารุ่นพี่อยากเป็นเพื่อนไม่ใช่เหรอคะทีไร ไอ้แชมป์มันก็เจ็บเหมือนหัวใจจะพิการทุกครั้ง
"เด็กวัดมันก็มีหัวใจเหมือนกันนะครับพ่อตา"
.
เกือบถูกยิงหัว แต่ยังรอดมาได้เพราะเพื่อนเตือนสติ
"ไอ้เหี้ยแชมป์ พ่อตามึงมีปืนไอ้ควาย"
เกือบหลับแต่กลับมาได้
คุยกับทอดยอด
โย่วแมนนน วันนี้เปิดนิยายเรื่องสั้น ยี่สิบกว่าตอนค่ะ อีบุ้คคาดว่าน่าจะมาอีกสามสี่วัน รออ่านทวนคำผิดก็ได้ขายแล้ว! อุดหนุนค่าไฟทอดยอดเยอะ ๆ นะคะ เงินทุกบาทของนักอ่านจะเป็นเงินที่เอาไว้เก็บเพื่อนลาออกจากงานประจำ 555555555555555
เลขห้ามีน้ำตาซ่อนอยู่ ทอดยอดสู นักอ่านสู้! ไปกั๊นนน
Guest
