เรื่องราวความรักทั้งสองคนเกิดขึ้นในร้านข้าวแกงของศิรากร ชายหนุ่มเจ้าของร้านข้าวแกงที่อร่อยสุดในย่านนั้น
ปรมะชายหนุ่มที่เป็นแพะรับบาปจากสิ่งที่ตนไม่ได้ทำและเพิ่งออกจากคุกมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่กระนั้นก็ไม่ได้ดีไปเสียทีเดียว
บ้านโดนยึด
โดนคนในหมู่บ้านตราหน้าเป็นฆาตกร
จนต้องระหกระเหินดิ้นด้นมาหางานทำ แต่ก็เสียเลยเกินเพราะประวัติติดตัว
งานทั้งหลายทั้งปวงต่างหายากสิ้นเรี่ยวแรงและหมดหวัง คงามเหนื่อยล้าเกาะกินขาเรียว ปรมะในวัยสามสิบเดินมานั่งถอนหายใจที่ร้านข้าวแกงร้านหนึ่ง
ชายหนุ่มในชุดเก่าสีซีดเดินโซซัดโซเซด้วยความหิวโหย หลังออกจากคุกมาปรมะแทบไม่ได้แตะเม็ดข้าวเลย เรี่ยวแรงที่มีก็หดหายตามกาลเวลา
ใบหน้าชายหนุ่มถูกปกปิดไปด้วยหนวดเคลารกรุงรัง สายตาหม่นหมองที่กำลังมองไปยังเบื้องหน้าไร้จุดหมาย ขาเรียวเดินทอดน่องมาตามทาง จึงได้แวะหยุดที่ร้านข้าวแกงที่ผู้คนต่างรุมล้อมจำนวนมาก ปรมะเดินเข้ามาด้วยใบหน้าซีดเสียว
ภายในใจครุ่นคิด 'ขอคนใจดีสักคนเถิด' มันเป็นเพียงความหวังเล็ก ๆ
ก่อนจะมีคำพูดของเจ้าของร้านเอื้อนเอ่ยประโยคหนึ่งขึ้นมา
พลันว่าจบเสียงฝีเท้าใครกำลังเดินตรงมาทางนี้ เสียงทุ้มดังกึกก้องขึ้น 'จะเป็นลมเป็นแล้ง ทำไมถึงไม่เดินเข้าไปในร้าน เห็นกูใจดำหรือ?"
ศิรากรเจ้าของร้านข้าวแกงเอ่ยถาม ใบหน้าคมคลายหล่อเหล่า ความสุขุมเกาะกินในใจปรมะยิ่งนัก พอสบตาอีกคน ดวงใจดวงน้อยเต้นระงมทันใด
ริมฝีปากเฮือดแห้งเอ่ยตอบ "ฉันไม่มีสตางค์เลยจ้ะ" แม้แต่น้ำก็ไม่มีปัญหากิน
ศิรากรมองเสี้ยววินาทีก่อนจะถอนหายใจและเอ่ยขึ้นมา "อืม เข้ามาเถอะ ช่วงนี้ไม่มีคนกินแล้ว กับข้าวยังเหลือ"
"ขอบใจนะจ๊ะคุณ ฉันจะไม่ลืมบุญคุณเลยจ้ะ"
「หากมึงอยากทำงานกับกูและอยู่ที่นี่กูจะรับเลี้ยงมึงเอาไว้แต่มึงต้องซื่อสัตย์กับกู」
พีเรียดวายไทย การไม่ยอมรับของบุคคลในสมัยนั้น การกระทำของตัวละครบางตัวไม่สามารถทำตามได้ เรื่องนี้เป็นแนวโรแมนติก ดราม่าเล็กน้อย และ ท้องได้
Dirty talk / Homophobia / Violence /
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.๒๕๓๗ ฉบับเพิ่มเติม พ.ศ. ๒๕๕๘ (ฉบับที่ ๒) โดยห้ามลอกเลียนหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ หรือคัดลอกเนื้อหา เพื่อสร้างฐานข้อมูลและเผยแพร่ต่อสาธารณะชนหากไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เขียนจากจินตนาการเท่านั้น ตัวละครในเรื่องไม่มีส่วรเกี่ยวข้องกับบุคคลอื่นและสถานที่
ผู้อ่านที่อายุต่ำกว่า 18 ปี โปรดอ่านอย่างมีสติเนื่องจากมีคำพูดและเนื้อหาไม่เหมาะสมและการใช้ภาษา
ทั้งเรื่องนี้ถูกเขียนขึ้นเพื่อความสนุกสนาน เพื่อความบันเทิง อรรถรสในการอ่านและบางอย่างไม่ได้อ้างอิงจากความจริง
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
หากท่าใดไม่ชอบเนื้อหาเรื่องนี้สามารถกดออกได้เลยค่ะ
By : Albrichta