ถ้าการรักใครสักคนมันง่ายขนาดนั้น เธอคงไม่ต้องทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เขามาครอบครองหรอก แม้กระทั่งลดศักดิ์ศรีก็ตาม
“พี่นายหลบหน้าไลลาใช่ไหมคะ” พูดด้วยเสียงสั่นเครือ ท่าทางกับน้ำเสียงของอีกคนทำเอาเจ็บแปลบเหลือเกิน
“พี่บอกว่าพี่งานยุ่งไง ทำไมถึงพูดไม่รู้เรื่องวะ” เอ่ยบอกอย่างไม่สบอารมณ์
“คุยกับไลลาแค่ไม่กี่นาทีเอง มันจะยุ่งขนาดนั้นเลยเหรอ” เธอพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล
“แล้วสรุปว่ามีอะไร มาหาพี่ถึงที่นี่ทำไม”
“ทำไมพี่นายถึงไม่กลับคะ แล้วไหนจะไม่ยอมรับสายไลลาอีก ถ้ายุ่งมากขนาดนั้น อย่างน้อยส่งข้อความมาบอกสักนิดก็ได้” เพราะคนรอมันเจ็บปวด
“เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยนะไลลา ทำไมต้องวุ่นวายกับชีวิตพี่ด้วย”
“พี่นายโกรธไลลาเพราะเรื่องคืนนั้นใช่ไหม” พยายามทำเป็นไม่สนใจถ้อยคำรุนแรงของคนตัวโต แล้วถามในสิ่งที่อยากรู้
“คืนนั้นก็แค่วันไนท์สแตนด์ พูดแบบนี้อยากให้พี่รับผิดชอบเหรอ”
“เปล่าค่ะ” ส่ายหัวไปมา ก่อนสูดลมหายใจอย่างยากลำบากราวกับมีก้อนจุกติดอยู่บริเวณลำคอ
เรื่อนสั้น 10 ตอนจบนะคะ 🥰
ฝากคอมเมนต์และกดติดตามให้ไรท์ด้วยน่า...🌿🍂
Guest
