ปัทมากรณ์

กราบสวัสดีนักอ่านทุกท่านนะคะ ไรท์อยากจะมาทำความเข้าใจให้ทุกคนเข้าใจสักนิดก่อนที่จะเข้าสู่เนื้อเรื่องนะคะ เรื่อง ปัทมากรณ์ครองรัก ไรท์อยากให้ทุกคนย้อนไปในช่วง 40 ปีก่อน (หากข้อมูลบางอย่างไม่ตรงตามระยะเวลาที่คลาดเคลื่อนไป ขอ อภัย ไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ) ยุคที่ไม่ค่อยจะมีเทคโนโลยีทันสมัยสักเท่าไหร่ เช่น โทรศัพท์มือถือที่สามารถอัดวิดีโอได้หรือกล้องวงจรปิดอะไรก็ตาม ซึ่งโทรศัพท์มือถือที่ใช้ในยุคนั้นสำหรับคนมีฐานะจะเป็นเพียงโทรศัพท์บ้านเพียงเท่านั้น เอ้า ลองจินตนาการตามนะคะ นั่นแหละค่ะ เราจะมีแค่นั้น ฮา ฮา ไรท์ก็หวังว่านิยายเรื่องนี้จะทำให้ทุกคนจะเอ็นจอยกับมันและสนับสนุนเป็นกำลังใจให้ไรท์เพื่อมีแรงฮึดสู้เขียนผลงานต่อไปให้ทุกคนได้ติดตามนะคะ กราบขอบคุณนักอ่านทุกท่านอย่างสูงที่เปิดเข้ามาอ่านเรื่องนี้นะคะ Have a good dayyyyyyyyy 

แนะนำตัวละครหลัก 

 นายแพทย์ รณกรณ์ วิรุฬวราภรณ์ หรือ หมอกรณ์ที่บุคลากรทางการแพทย์และคนไข้เรียกกัน เขาเป็นสูตินรีแพทย์ผู้เชี่ยวชาญทางด้านสตรีและได้ร่ำเรียนทางด้านจิตวิทยามาบ้างเมื่อจบชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายมีโอกาสได้ไปศึกษาต่อถึงประะเทศแห่งความเจริญอย่างสหรัฐอเมริกาทักษะทางด้านการแพทย์และภาษาอังกฤษถือว่าขั้นชำนาญการแม้อายุเพียง 30 ปี แพทย์หนุ่มไม่เพียงแต่มีความเฉลียวฉลาดทางด้านปัญญาเท่านั้นด้านรูปร่างหน้าตาของเขาก็ถึงขั้นสมบูรณ์แบบไร้ที่ตำหนิติเตียนทีเดียว ด้วยความสูง 185 เซนติเมตร หน้าตาหล่อเหลาเอาการที่สมดุลกับร่างกายอันกำยำสมส่วนเป็นเหตุให้หญิงสาวชาวฝรั่งนัยน์ตาสีฟ้าแวะเวียนขายขนมจีบอยู่ไม่น้อยแต่เขาก็หาได้สนใจไม่ตั้งใจเพียงการเล่าเรียนเพียรศึกษาเท่านั้น 

 ปัทมา เพียงแก้ว หรือปัทม์ เธอเป็นหลานสาวของสาวใช้ในบ้าน ‘วิรุฬวราภรณ์’ เธอกำพร้าพ่อและแม่จากการไล่ล่าของศัตรู จนเกิดเหตุสลด พ่อและแม่เธอถูกยิงเสียชีวิตมีแค่เธอและน้าสาวที่หนีรอดมาได้และถูกชุบชีวิตใหม่ด้วยบารมีความเมตตาจาก ‘คุณผู้หญิงอุทุมพร วิรุฬวราภรณ์’ ภรรยาเจ้าของบ้านหลังใหญ่แห่งนี้จนเติบโตมาเป็นสาวสวย วัย 24 ปี เช่นทุกวัน ปัทมาเป็นเด็กนิสัยน่ารักและมีสัมมาคาระวะเป็นที่รักของบ่าวไพร่ทุกคน การศึกษาของเธอคือจบอนุปริญญาด้านสาขาการทำอาหาร เธอมีความฝันอยากเปิดร้านขนมเล็กๆ เป็นของตัวเองจึงตั้งใจร่ำเรียนและฝึกฝนฝีมืออยู่เสมอ 

เรื่องย่อ 

นายแพทย์หนุ่มต้องกลับจากต่างประเทศอย่างกะทันหันเมื่อได้รับข่าวว่ามารดาเสียชีวิตแต่การกลับมาครั้งนี้ทำให้เขาสงสัยบางอย่างว่าการตายของมารดานั้นมีเงื่อนงำและหากเป็นเช่นนั้นใครกันคือฆาตรกร 

หากสำรวจจากบุคคลใกล้ชิดรอบตัวมีเพียงแค่คนเดียวที่แววตาไร้ซึ่งความเสียใจถึงแม้จะแสดงกิริยาร้องไห้ออกมาเช่นกันแต่กลับเหมือนว่ามันคือการตบตาหรือแสดง บุคคลนั้นคือพ่อเลี้ยงของเขา ผู้ต้องสงสัยหมายเลขหนึ่ง แต่เหตุผลที่ฆ่าภรรยาของตัวเองคืออะไร สิ่งใดคือแรงจูงใจและผลประโยชน์ใดหากได้จากการตายของแม่เขา จุดเริ่มต้นของการรวบรวมหลักฐานและเปิดโปงฆาตกรจะดำเนินไปในทิศทางใดและใครจะร่วมเดินทางในครั้งนี้บ้าง เชิญลุ้นไปกับการเดินทางของ ปัทมากรณ์ครองรัก สูตินรีแพทย์หนุ่มกับสตรีผู้ดูแล 

คำโปรย 

 “ฉันบอกแล้วไงว่าไม่กิน! นี่เธอฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือยังไงไล่เท่าไหร่ก็ไม่ไปสักทีหรือมารอดูฉันตายให้เห็นกับตา ป่านนี้คงดื่มฉลองให้กับชีวิตที่น่าสมเพชของฉันอยู่ละสิ คงสมน้ำหน้าไอ้พิการคนนี้มากเลยสิท่า คาบข่าวไปบอกน้าเธอด้วยนะว่าฉันกำลังจะตายและไม่ต้องสะเออะมาทำดีกับฉัน น่ารังเกียจ” 

ปล.นิยายเรื่องนี้ล้วนเกิดขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนทั้งสิ้น ไม่มีเจตนาที่จะพาดพิงหรือชักชวนในทางที่เสื่อมเสีย ขอให้นักอ่านทุกคนอ่านอย่างมีวิจารณญาณนะคะ 

   คำเตือน 

นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ลิขสิทธิ์ไว้ให้นักเขียนแต่เพียงผู้เดียว  

ห้ามลอกเลียนแบบ!