‘กุสุมา’ เป็นดั่งดอกไม้ที่กำลังจะเหี่ยวเฉาตายในหน้าแล้งซึ่งไม่มีน้ำสักหยดมาหล่อเลี้ยงชีวิต
‘รเมศ’ เป็นดั่งสายน้ำเย็นฉ่ำที่เข้ามาหล่อเลี้ยงหัวใจที่เหี่ยวเฉาเพราะไร้ความรักนี้
ให้เติบโตเบ่งบานขึ้นอย่างสวยงามท่ามกลางชีวิตที่อาภัพไร้ซึ่งความรักจากคนในครอบครัว
ต้นน้ำที่ฟื้นคืนชีวิตชีวาให้ดอกไม้ดอกนี้ จึงได้กลายเป็นคนสำคัญที่เธอจะรักไปตลอดชีวิต
แต่มันก็เป็นเพียงความรู้สึกของเธอคนเดียว
ในหัวใจของต้นน้ำคนนั้น เธอเป็นเพียงน้องสาวคนสำคัญไม่ใช่หญิงสาวคนสำคัญ
และในวันหนึ่งผู้ที่รเมศยกให้ครอบครองตำแหน่งผู้หญิงคนสำคัญที่สุดของเขาก็ปรากฏตัว
ซึ่งเธอก็ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นพี่สาวต่างแม่ที่ทำร้ายกุสุมามาโดยตลอด
“พี่ปฏิเสธฉันเพราะเห็นฉันเป็นน้องสาว แต่ดันไปหลงรักอีคนที่มันทำร้ายฉันเนี่ยนะ เพิ่งรู้ว่านอกจากความรักจะทำให้คนตาบอดแล้วยังทำให้โง่เป็นควายได้ด้วย”
“หยุดกล่าวหาคนอื่นโดยไม่มีหลักฐานได้แล้วพี่ไม่เห็นว่าเขาจะทำร้ายเธอตรงไหน เพราะพ่อของเธอรักลูกไม่เท่ากันมากกว่าล่ะมั้ง เธอถึงได้อคติกับเขาขนาดนี้ แล้วการที่พี่ไม่มีใจให้เธอแมงปอเขาก็ไม่ผิดด้วย ที่พี่ปฏิเสธความรู้สึกเธอก็เพราะพี่ไม่ได้รักเธอเรื่องนี้มันไม่มีใครผิดทั้งนั้น”
จะบอกว่าพี่สาวของเธอเป็นคนหน้าซื่อใจคดได้สมบูรณ์แบบ หรือรเมศบ้าผู้หญิงจนกลายเป็นไอ้โง่ไปแล้วดี
แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรกุสุมาก็ต้องลงมือทำลายความรักครั้งนี้ด้วยตัวเองเท่านั้น
ซึ่งสิ่งที่กุสุมาได้กระทำลงไปหลังจากนั้นเพื่อขัดขวางคนสองคน
ก็ทำให้หน้าแล้งในจิตใจของเธอกลับมาเยือนอีกครั้ง มันเป็นหน้าแล้งที่มีต้นน้ำอยู่เคียงข้าง
แต่ต่างไปจากเดิมตรงที่สายน้ำอย่างเขากลับไม่ได้ให้ชีวิตชีวาอย่างที่ผ่านมา
แต่กลับให้ความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสอันเป็นผลมาจากการที่เธอทำลายความรักของเขาก่อน…
จากใจนักเขียน
สวัสดีค่ะ WIPAWA ค่ะ
กลับมาเขียวแนวดราม่าอีกครั้งแล้ว เย่!
ต้องบอกก่อนเลยว่านิยายเรื่องนี้เป็นอะไรที่ไรท์รู้สึกตื่นเต้นที่จะได้ลงมือเขียนมาก
เป็นพล็อตที่วิ่งอยู่ในหัวของไรเตอร์มาสักพักแล้ว ในที่สุดก็จะได้ถ่ายทอดออกมาผ่านตัวหนังสือสักที
แล้วก็ใช่ค่ะ นิยายดราม่าสไตล์ WIPAWA
คือเรื่องราวที่ต่อจะให้มีปัญหา มีปม ตัวละครโศกเศร้าทุกข์ระทมมากแค่ไหนในระหว่างทาง
แต่ปลายทางคือคำว่า Happy End ดังนั้นขอเชิญชวนสายดราม่าปวดตับ
แต่ชอบปลายทางอันสวยงาม มามุง มาอ่าน มาชิมกันได้เลยค่ะ
แล้วคุณจะอร่อยจนน้ำตาไหล ขอบคุณค่ะ