เมียแทนหนี้

มาโค วาน ฮัสเซลท์ ผู้ชายเบลเยียมที่เป็นผู้ชายแท้ๆ เขาชอบทำงานกลางแจ้งแทนการนั่งในห้องแอร์ นิรดาจึงไม่รู้ผู้ชายที่เดินท่อมๆ อยู่ในสวนคนนั้น คือเจ้าของสวนผลไม้ที่เธอเป็นคนงานอยู่นั่นเอง 

“คนงานรอบนี้มีแต่คนสวยๆ นะเด็กนั่นก็น่าสนใจนะเพราะหล่อน ‘ซิง’ แน่ๆ” 

“ถ้าผู้หญิงที่คุณว่าคือ Beyonce' หรือ Taylor Swift ก็มีบ้างนะที่ผมฝันถึงพวกเธอ” 

“กฎเหล็กของสวนมาโค...ที่เธอควรรู้นะแม่หนู” ยาคอบกล่าวเตือน “เจ้าของสวนไม่ชอบคนขี้โกง เพราะหากเธออยู่ในออฟฟิต อาจจะมีหลายครั้งที่เธอต้องเป็นคนถือเงินสด ดังนั้นอย่าพยายามตุกติก เพราะหากวันไหนก็ตามที่เขาจับได้ เป็นกฎข้อเดียวที่ฉันช่วยอะไรเธอไม่ได้เลย เพราะเจ้านายจะไล่เธอออกทันที” 

นั่นไม่ใช่คำขู่...เพราะมันคือกฏที่คนงานในสวนมาโคต้องยึดปฏิบัติ 

แต่แล้วนิรดาก็เข้าไปพัวพันกับเรื่องเงินที่อันตรธาน หายไปอย่างไร้ร่องรอย นั่นคือแรงกดดันอย่างแรกที่ทำให้นิรดาวุ่นวายใจ  

“ไม่มีโจรคนไหนยอมรับดีๆ หรอกนะว่าตัวเองเป็นโจร” 

ความวัวยังไม่ทันหาย ความควายก็แทรกเข้ามาแบบไม่ให้เธอตั้งตัว เธอมีเวลาสามวันสำหรับหาข้อแก้ต่างให้ตัวเองแต่... 

“ต่อให้คุณพยายามยัดเยียดคำคำนั้นให้กับนิดา ถ้ายังหาหลักฐานมามัดตัวนิดาไม่ได้นิดาก็ไม่ใช่โจรค่ะ!” 

‘นิรดา’ หญิงสาวผู้แสนอาภัพ อุตส่าห์ดิ้นรนแทบตาย 

กว่าจะได้เดินทางมาทำงานเป็นคนงานเก็บผลไม้ที่เบลเยียม 

เพียงหวังมีเงินเก็บมากพอที่จะดูแลยายของเธอให้สุขสบาย 

แต่ยังทำไม่ทันไร ยายก็มาล้มป่วย 

แถมตัวเองยังถูก ‘มาร์โค วาน ฮัสเซลต์’ นายจ้างหนุ่มจอมเจ้าเล่ห์ 

ยัดเยียดข้อหาว่าเป็นขโมยเสียอีก 

ทางเดียวที่หญิงสาวจะเลือกได้ มีแต่การกล้ำกลืน ยอมรับข้อเสนอ... 

เป็นนางบำเรอให้เขา ‘แปดครั้ง’ แลกกับเงินที่จะช่วยต่อชีวิตให้ยายของเธอ 

ปัญหามีอยู่เพียงเรื่องเดียว นั่นคือ... 

นิรดาจะทำเช่นไร เมื่อนายจ้างปีศาจของเธอเกิดรู้สึกว่า... 

แค่แปดครั้ง มันยังไม่ทำให้เขาอิ่ม!!! 

“ในซองนี่คือเงินต้น ส่วนดอกเบี้ย ฉันจะเก็บจากตัวเธอ” 

นิรดาผงะ!! ตาเบิกกว้าง มาร์โคอมยิ้ม เขารวบร่างอวบมากอดไว้เต็มแขน 

ก่อนจะโน้มตัวบดขยี้เรียวปากนุ่มนิ่มด้วยความพึงพอใจ 

หญิงสาวครางฮือ ขาเธออ่อนแทบทรุดลงไปกองกับพื้น ยังดีที่คนเพิ่งถอนริมฝีปากออกไปช่วยรับไว้ 

“ปะ...ปล่อยค่ะ อย่าทำกับนิดาแบบนี้” 

“ฉันทำอะไรเธอนิรดา ฉันแค่อยากได้สิ่งที่เป็นของฉัน 

เธอไม่เอาเปรียบฉันมากไปหน่อยหรือ?” ชายหนุ่มตอบกลับ 

“โธ่!” หญิงสาวคราง 

“มาต่อกันเถอะ เธอจะได้ไม่เสียเวลา!!”