“เฮ้ย!” ชายหนุ่มมองไปรอบห้องแล้วผุดลงมาจากเตียงนอนโดยไว
“คุณมานอนที่ห้องนี้ได้ยังไงเนี่ย”
“นี่ไม่ใช่ห้องผม”
“ก็ไม่ใช่ห้องของฉันเหมือนกัน เอ๊ะ! เดี๋ยวนะ” ลลดาลองมองบรรยากาศภายในห้องที่ดูแปลกตาไป
ไม่ใช่ห้องของเธอ จริงๆ ด้วย และไม่ใช่ห้องของเขา แล้วมันห้องของใคร
หรือว่าเขาพาเธอมาที่โรงแรม
ลลดาทำอะไรไม่ถูกรู้สึกโกรธจนตัวสั่นไปหมดก่อนเดินมาหยุดตรงหน้าแล้วฟาดฝ่ามือใส่ใบหน้าหล่อเหลา
เพียะ!
รอยแดงปื้นปรากฏชัดบนใบหน้าขาวใสของชายหนุ่มจนเขาเองก็คาดไม่ถึงว่าจะถูกเธอตบหน้าเข้าให้
“คุณมันฉวยโอกาส”
“ผมฉวยโอกาสอะไร ไหนว่ามาสิ”