เมื่อได้รัก จึงรู้ค่า ‘ความรู้สึก’ แต่ว่า นั่นอาจจะช้าไปแล้วสำหรับเธอ
เชาน์เป็นผู้ชายที่ดี เขาเข้าใจ และยังบอกอีกว่า... ขอบใจ ที่ฉันทำให้เขาได้เจอกับคนที่เขารักจริงๆ
แต่ใครจะรู้ ว่าการที่เขาไม่โทษฉันเลย มันทำให้ฉันนึกสมเพชตัวเอง ที่ครั้งหนึ่งทำร้ายคนดีๆ คนหนึ่งด้วยความเห็นแก่ตัว พร้อมกับความสำนึกผิดของฉันที่มันมาช้าเกินไป... และฉันทำได้แค่รับผลของมัน
แต่... เขา พันแสงคงไม่ยกโทษให้ฉันหรอก เพราะฉันเห็นแก่ตัวเกินไป ร้ายกาจเกินไป เขาเกลียดฉัน เกลียดเกินกว่าจะอยากพูดคุยด้วยซ้ำ แม้กระทั่งหน้าฉัน... เขาก็คงไม่อยากมอง แต่ก็ดีแล้วละ... เพราะอย่างนั้น เขาก็คงจะยังจำฉันได้ แม้ว่าสถานะของฉันในใจเขา จะเป็นเพียงแค่คนน่ารังเกียจก็ตาม
เห็นไหมล่ะ สุดท้ายฉันก็เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดา เป็นผู้หญิงที่สุดท้ายก็ยังบูชาความรักเหนืออื่นใด เขาไม่รักฉันไม่เป็นไร ถึงเขาจะเกลียดฉัน ฉันก็ยอม... เพราะนั่นแสดงว่าถึงอย่างไร ฉันก็ยังมีตัวตนอยู่ในหัวใจของเขา
มันดีนะ... ดีกว่า การที่ไม่มีตัวตน ในสายตา... ของคนที่เรารัก
*******************************
ค่ะ! จรรย์จะเขียนดราม้า ดราม่า!! และหวังว่าจะไม่เปิดเรื่องนี้ค้างทิ้งไว้อีก = =" (แฮ่!)
ไม่เกิน 2-3 วันน่าจะเริ่มลงได้ค่ะ ตอนนี้กำลังตบๆ ตอนพิเศษแรกผลิรักอยู่ค่ะ จะพยายามทำให้เสร็จแล้วออกเล่มก่อนงานหนังสือให้ได้ ยังไงขอกำลังใจหน่อยน้า เลตมาหลายเดือนมากแล้วววววววววว
Guest
