พี่กำปั่น มารสามตา มาแล้วครับ
โปรย 1
“เจ็บมั้ย”
ต่อให้ด่าเขาว่าไอ้บ้ามาหลายครั้ง แต่พร้อมรักก็ยังจะด่าอย่างเดิม มันเหมาะกับผู้ชายเหลี่ยมจัด แสนกะล่อนอย่างเขามาก
“อย่า” เธอหนีบขาไว้แน่น เพราะกลัวเขาจะเริ่มต้นในสิ่งที่เริ่มมันไม่ต่ำกว่าสามยก ตลอดช่วงบ่าย
“คืนนี้ค่อยต่อ แต่เดี๋ยวพี่ไปซื้ออะไรแถวนี้มาให้พร้อมกินก่อน”
“อือ”
“อยากกินไร”
“โรตี หนานุ่ม นมชุ่ม ๆ ไม่น้ำตาล สองแผ่น”
มันแปลกตรงไหน ขำตรงไหนกับของที่เธออยากกิน มาหัวเราะหึ ๆ อยู่ข้างหูให้คันยุบยิบในหัวใจทำไมเล่า
ไปไกล ๆ เลย
พร้อมรักคิด แต่ไม่มีแรงที่จะพูดประโยคยาว ๆ อย่างนั้น เลยกระทุ้งศอกใส่คนที่เบียดอยู่ข้างหลังไปหนึ่งตุบ
“โอเค กินโรตีแบบม้วนลำมาแล้วไม่หนำใจ จะเอาแบบแผ่นก็แบบแผ่น”
โอ๊ย...ลามก!
คิดดีไม่ได้เลย แล้วพอเขาพูดถึงโรตีม้วนลำ เธอดันไปคิดถึงตอนที่เขาชักลำกายใหญ่สีเข้มจัดออก
โปรย 2
“ก็เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น พร้อมดุ พร้อมจะเหวี่ยงวีน ด่าไม่ซ้ำคำ พออยู่บ้านไม่ว่าจะคุยกับพ่อพี่ หรือใครก็ตามแต่ที่ไม่เกี่ยวข้องกับงาน พร้อมนอบน้อมถ่อมตัว อยู่กับน้องปานก็เป็นแม่ที่อ่อนโยนมาก เวลาอยู่กับพี่ก็หื่นเต็มที่ไงครับ”
เกือบดี
เกือบจะดีอยู่แล้วเชียว!
“นี่ไม่ได้รู้ตัว?”
ยัง! ยังจะมาถามหน้าตายอีก
“ไม่น่าเป็นท่านอัยการเลยนะคะ น่าจะเป็นเจ้าของร้านขายน้ำปั่นซะมากกว่า” พร้อมรักกระแทกเสียงว่า
เธอเหมือนของสักชิ้นที่เขาจับโยนลงในเครื่องปั่น กดเพียงครั้งเดียว หน้าตารูปทรงเดิมก็ไม่หลงเหลือ เหมือนที่คุยกับเขาไม่นาน ความคิดและจิตใจก็โอนอ่อน คล้อยตามไปกับเขา ไม่เหลือกระทั่งความเป็นตัวของตัวเอง
แล้วนัยน์ตาที่โปรยเสน่ห์ไม่เลิก แต่กลับส่งยิ้มบางมาให้ มันช่างเป็นท่าทีสั่นสะเทือนหัวใจของเธอเหลือเกิน พร้อมรักต้องเมินหน้าหนีจากเจ้าของปลายคางแฝด อดไม่ได้ที่จะทุบกำปั้นลงบนหน้าขาเขาหนึ่งตุ้บ
“ทำร้ายร่างกายเจ้าพนักงานมีความผิดตามกฎหมายนะครับเจ๊” ปราชญ์ยิ้มพราย เมื่อเห็นคนถูกคาดโทษเบะปากคว่ำ
“แต่ถ้าทุบผัวด้วยความหมั่นไส้ปนแง่งอน มีความผิดโทษฐานแห่งความคิดถึง สมควรที่จะได้รับการงอนง้อขอคืนดี นะ...ดีกันนะ ไม่ว่าบ่ายนั้นพี่จะทำให้พร้อมเจ็บ น้ำตาเล็ด ก็ทำเพราะรัก”
มันเป็นการบอกรักแบบไหนเนี่ย!
โปรย 3
มีคนบอกว่าพระเอกส่งเท็กซ์ได้ ไส จัน แรน มาก