ชีคตัวร้ายที่ฉันรัก

ส่วนม่านมุก นั้นได้แต่ นิ่ง ก่อนจะ หลับตาลงและบอกตัวเอง  

           “ตื่นได้แล้ว ยัยม่าน นี่เธอ อินกับนิยาย จนเก็บมาฝันเลยหรือนี่ ยัยม่าน ตื่นสิ ตื่น”ม่านมุกพึมพำบอกตัวเองก่อนจะค่อย ๆ ลืมตาช้า ๆ อีกครั้ง แต่เมื่อเธอลืมตา ภาพ ตรงหน้าก็ยังคงเหมือนเดิม ทำให้เธอเริ่มจะ กลัวแล้วตอนนี้  

           “บ้าไปแล้ว นี่จะหลับลึกขนาดนี้เลยเหรอยัยม่าน ตื่นสิ ตื่น “ม่านมุกบอกตัวเองและมือก็หยิกไปที่แก้วของตัวเอง แรง ๆ  

           “โอ้ยเจ็บ ๆ “ และแค่หยิก เธอก็ต้องร้องด้วยความเจ็บ ทันที เจ็บ แสดงว่าเธอไม่ได้ฝัน  ถ้าไม่ได้ฝันแล้วที่เป็นอยู่นี่คืออะไร  

           “ท่านหญิงคะ สงสัย จะเป็นคนสติไม่ดีนะคะ “จีน่าหันมาพูดกับนายสาว  

           “ฉันไม่ได้บ้านะ “ม่านมุกเอ่ยตอบกลับทันที เมื่อได้ยินอีกฝ่ายบอกว่าเธอบ้า  

           “ แล้วเธอมาจากไหนเหรอ เธอยังไม่ตอบเลยนี่ “ซาฟา ถามอีกครั้งทำให้ม่านมุกต้องหันไปมองเธออีกครั้ง  

           “เอ่อ ฉันหลงทางนะคะ “ม่านมุกจึงได้แต่บอก ในสิ่งที่เธอคิดได้ในตอนนี้ เธอจะบอกได้ไงว่าเธอ มาจากกรุงเทพมหานคร  บอกไปใครจะรู้จัก  

           “งั้นเหรอ แล้ว เธอมาจากไหน “ซาฟายังคงถามอีกครั้ง  

           “เอ่อ ฉันจำไม่ได้ ค่ะ ฉันเป็นนักท่องเที่ยวนะคะ ฉันก็ไม่รู้ว่ามาที่นี่ได้ไง “ม่านมุกจำต้องโกหกอีกครั้ง