"20ล้าน!!! รถบ้าอะไรแพงขนาดนั้น"
"..."ร่างสูงยังคงนิ่งเฉยราวกับว่าไม่ได้เดือดร้อนอะไรเลย ไม่สิ! เขาไม่ได้เดือดร้อนซะหน่อย คนที่เดือดร้อนน่ะคือฉัน!!
"แล้วฉันจะไปหาเงินมากขนาดนั้นมากจากไหน!!" ฉันยกมือขึ้นมานวดขมับตัวเองเบาๆอย่างกลัดกลุ้ม ตอนนี้ก็แทบจะบ้าตายกับค่าเทอมของเจ้าวายุอยู่แล้ว
"นั่นมันก็เป็นเรื่องของเธอ" หา? เขาพูดคำนั้นออกมาได้ยังไง!! นี่เขามีความรู้สึกอะไรบ้างรึเปล่า!!
"แล้วถ้าฉันไม่ให้ล่ะ?"ฉันต่อรองบ้างแค่เขาก็ทำสิ่งที่ฉันไม่คาดคิด
กริ๊ก..
"เธอก็ตายน่ะสิ "
"....." ฉันเกร็งตัวแทบจะทันทีที่เขาจ่อปลายกระบอกปืนมาที่หน้าผากของฉัน แววตาของเขามันบ่งบอกอย่างชัดเจนที่สุดว่า 'ไม่ได้ล้อเล่นเลย'
"ฉะ..ฉันก็แค่ล้อเล่นน่า เอาปืนออกไปได้แล้ว" ฉันหลับหูหลับตาพูดอย่างเกร็งๆ พยายามทำเป็นไม่กลัว
"หึ! จริงๆเธอก็ไม่เท่าไร่นี่"
"....." ถึงฉันจะบ้าบิ่นแค่ไหน แต่ฉันก็ไม่กล้าที่จะปะทะคารมกับคนที่ถือปืนจ่อหัวฉันอยู่หรอกนะเฟ้ย!! อยากจะตะโกนแบบนั้น แต่ที่ทำได้ก็แค่เงียบ และฟังเขาพูดอย่างเจียมกะลาหัว"เหอะ! แล้วจะให้ฉันทำยังไง"
"เอา.เงิน.มา.ให้.ฉัน!"
"แต่ฉันไม่มีนี่!! ทำไมนายไม่มีเหตุผลเอาซะเลย "
"งั้นก็มาทำงานกับฉัน"
"งาน งานอะไร ทำที่ไหน?"
"ซ่อง!"
ฉันมองร่างสูงด้วยสายตาจงเกลียดจงชัง คนที่ไม่เกรงกลัวต่อบาป คนที่พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มาในสิ่งที่เขาต้องการ 'แทนอล'
เม้นๆโหวดๆกดถูกใจให้เขาด้วยเน้อ^[]^
Guest
