จูเมิ่งหยวนคือคุณหนูใหญ่ที่ถูกพ่อหมางเมิน ถูกแม่เลี้ยงพี่น้องในจวนรังแก นางโดนคนไม่หวังดีกับเหวินลู่อ๋องวางยาจับใส่พานให้เขา ท่านอ๋องจำใจแต่งนางเข้าจวนเป็นพระชายารอง ตลอดหนึ่งปีนางได้รับเพียงความหมางเมิน ไร้ตัวตนเหมือนที่เคยมีชีวิตในจวนแม่ทัพ นางถูกทำร้ายจิตใจซ้ำ ๆ จึงเกิดคำถามว่าทำไมท่านอ๋องถึงไม่เคยรักตนเอง
จนคืนหนึ่งจูเมิ่นหยวนฝันว่าตัวเองก็แค่ตัวประกอบในนิยายเรื่องหนึ่งเท่านั้น ส่วนท่านอ๋องสามีของนางคือตัวร้ายที่จะหลงรักนางเอกและตายตอนจบ ส่วนนางเป็นพระชายารองที่มีจุดจบคือตายอย่างน่าสงสาร
เมื่อได้คำตอบจึงค่อย ๆ เปลี่ยนตัวเอง จากรักก็เมินเฉยไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเขาเพื่อให้ตัวเองตัดใจได้ง่ายขึ้น ตอนตายไปจะได้ไม่รู้สึกติดค้างอะไร
ในเมื่อเปลี่ยนชะตายังไงจุดจบก็คือความตาย จูเมิ่งหยวนจึงอยากตักตวงเวลาที่อยู่กับเขาให้ได้มากที่สุด
นางเฝ้าวิ่งตามเพื่อร้องขอความรักจากเขาจนเหนื่อยอ่อน จนวันหนึ่งค้นพบความจริงบางอย่างเกี่ยวกับชีวิตจึงตั้งใจจะเลิกรัก แล้วเหตุใดเขาถึงทำท่าไม่อยากเสียนางไป
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการณ์ของไรท์เท่านั้น
อาจมีความไม่สมเหตุสมผล การใช้วาจารุนแรงกระทบจิตใจ
การทารุณร่างกายหรือจิตใจทั้งทางตรงและทางอ้อม