เกี่ยวกับโลกในนิยาย
เมื่ออดีตสองพันกว่าปีก่อนโลกนี้แบ่งออกเป็นหลายอาณาจักร บ้างต่อสู้กันเพื่อแย่งชิง บ้างเป็นฝ่ายปกป้อง อาณาจักรวินเธอร์เป็นอาณาจักรที่มีเทคโนโลยีล้ำสมัยกว่าอาณาจักรอื่น ด้วยความคลั่งอำนาจอยากเป็นอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดจึงเริ่มรุกรานเพื่อนบ้านจนกระทั่งตีประชิดชายแดนอาณาจักรวาไครี่ ซึ่งเป็นอาณาจักรที่มีความอุดมสมบูรณ์มากที่สุด ความพิเศษของชาววาไครี่คือพลังวิเศษที่อยู่ในสายเลือด ถูกปกครองโดยราชวงศ์เฮ่อหลันมาหลายร้อยปี
หลังจากอาณาจักรวาไครี่ตกเป็นเมืองขึ้นของอาณาจักรวินเธอร์ หลายสิ่งหลายอย่างก็ได้เปลี่ยนไป ชาววินเธอร์ต้องการลบล้างสายเลือดของวาไครี่จึงไม่ยอมให้ชาววาไครี่แต่งงานกันเอง โดยเฉพาะสายเลือดของราชวงศ์เฮ่อหลันได้ถูกกำจัดไปจนหมดสิ้น ทว่ายังมีคนที่เป็นสายเลือดเฮ่อหลันรอดจากการหวาดล้างในครั้งนั้น แต่ก็ต้องอยู่อย่างหลบซ่อนมาตลอด จนเวลาล่วงเลยมาถึงสองพันปี สายเลือดเฮ่อหลันและชาววาไครี่คนอื่นๆ ก็เริ่มกระจัดกระจายไปทั่วประเทศวินเธอร์ นอกจากนั้นก็ยังมีคนที่อพยพไปอยู่ประเทศอื่นข้างเคียงด้วย ชาววาไครี่จะมีดวงตาสีฟ้าเมื่อพลังวาไครี่ตื่นขึ้น ซึ่งพวกเขาต้องใส่เลนส์เพื่อปิดปังดวงตาสีฟ้าจากรัฐบาลวินเธอร์ ชาววินเธอร์เกรงกลัวพลังลึกลับของชาววาไครี่ที่สามารถปลิดชีพคนอื่นได้อย่างไร้ร่องรอย ด้วยเวทมนตร์คาถาที่เป็นเรื่องต้องห้ามในประเทศวินเธอร์
**********************************************************
อ๋องเก้าเฮ่อหลันซินอี้ ได้สมญาณามว่าเป็น เจ้าแห่งสงคราม ของอาณาจักรวาไครี่ เขาเป็นสุดยอดนักรบผู้ไม่เป็นรองใคร หลังจากสูญเสียพระชายาเอก เขาก็อุทิศทั้งชีวิตให้กับสนามรบอย่างไม่มีวันหันหลังกลับ
ตกจากหน้าผาเช่นนั้น ข้าคงไม่รอดอย่างแน่นอน เหนื่อยเหลือเกิน ข้ากำลังจะไปพบเจ้าแล้ว พระชายาของข้า ข้าคิดถึงเจ้า อยากพบเหลือเกิน หัวใจของข้ามีเพียงเจ้าเท่านั้น ขอให้ข้าได้พบเจ้าอีกครั้ง ข้าสาบานจะมีเจ้าเพียงผู้เดียว ข้าซินอี้ไม่เคยกล่าววิงวอนขอสิ่งใด เว้นเพียงครั้งนี้ หากชาติหน้า ขอให้ข้าได้พบรักเจ้าอีกครั้ง..เจียเฟย
“อาหารมื้อแรกหลังจากที่นอนมานาน รีบกินสิ”
ซินอี้มองดูอาหารที่วางอยู่ตรงหน้า ไม่มีตะเกียบ เขามองหาจนทั่วก็ไม่พบสิ่งที่เขาต้องการ
“ไม่มีตะเกียบอย่างนั้นหรือ?”
“ตะเกียบ?! นายเนี่ยนะใช้ตะเกียบ? ปกติเห็นจับไม่คล่องนี่ แล้วยิ่งตอนนี้แขนขวานายเจ็บแบบนั้นยิ่งไปกันใหญ่เลย”
“ขอตะเกียบ” ซินอี้ย้ำ สายตาขึงขังของเขาทำให้เรนนี่ต้องรีบทำตามคำขอ
เรนนี่หายไปครู่หนึ่งเพราะวิ่งหาตะเกียบมาให้
“อะนี่ ตะเกียบ” เขายื่นให้ซินอี้
“ขอบใจ”
ซินอี้รับตะเกีอบมาก็เริ่มใช้มันคีบอาหารอย่างคล่องแคล่วไม่มีตกหล่นแม้แต่น้อย หนำซ้ำยังจับตะเกียบด้วยมือข้างซ้ายแบบช่ำชองเหมือนกับคนที่ใช้มือซ้ายมาทั้งชีวิต
***********************************
เรื่องนี้จบแฮปปี้ ฟีลกู๊ด พระเอกรักนางเอกคนเดียว มีดราม่าเล็กน้อย มีพลังพิเศษ แฟนตาซี ข้ามเวลา พระเอกเก่ง อ่านสบายๆ
สำหรับตอนที่เป็น NC ไม่จำเป็นต้องอ่านก็ได้
พบกันเร็วๆ นี้
เริ่มลงตอนแรก 4 สิงหาคม 67
ลงตอนใหม่ทุกวันศุกร์ 8:00 น.
Guest
