ไร้สิทธิ์รัก
อชิระ (กล้า) - ปาริชาต (แป้งหอม)
ในวันที่ 'ปาริชาต' จนตรอกไร้ประกายชีวิต แสงสว่างเดียวที่เธอได้รับถูกยื่นมาจากมือของ 'อชิระ' ลูกชายพ่อเลี้ยงไร่บดินทร์ผู้มีอิทธิพลมากสุดในจังหวัด เขาเคยดูลึกลับ และน่ากลัว
แต่เมื่อเวลาผ่านไป เธอกลับหลงรักเขา ยินยอมมอบทุกสิ่งให้นอกเหนือจากการเป็นเด็กในอุปการะ หวังเพียงได้รู้จักตัวตนที่ถูกซ่อนไว้ภายใต้แววตาว่างเปล่าเย็นชานั่น
เธอรัก...ทั้งที่รู้ว่านอกจากตัวเอง เขาไม่เคยรักใคร
แล้วสุดท้ายความรักอันบริสุทธิ์ผ่องใสจะสุขสมดั่งใจหวัง หรือจะกลายเป็นเพียงธุลีไร้ค่าใต้ฝ่าเท้าของชายผู้นั้นก็สุดแล้วแต่เขาจะบัญชา
** โปรยฉาก **
ชายหนุ่มเอาลิ้นดุนกระพุ้งแก้มแล้วหัวเราะเบา ๆ ยามมองสบกับเจ้าของดวงตาสุกใสซึ่งเวลานี้มันชุ่มด้วยละอองน้ำ น้ำมูกน้ำตาไหลปนกัน ร่างก็สั่นเทาอย่างน่าสงสาร
สภาพนี้เขาไม่เคยเห็นมาก่อน แม้กระทั่งวันเจอกันครั้งแรก เธอก็ไม่ได้น่าสงสารขนาดนี้
“นี่เธอกล้าตบฉันเหรอแป้งหอม”
“หนูก็มีศักดิ์ศรีเหมือนกันนะคะ ไม่ใช่จะให้คุณทำตอนไหน ต่อหน้าใครแบบนี้ก็ได้”
“ศักดิ์ศรีเหรอ” อชิระยิ้มเยาะ เขาลุกขึ้นยืนมองเธอแล้วส่ายศีรษะเหมือนได้ฟังเรื่องตลก “ฉันจำได้ว่าเธอไม่มีตั้งแต่มาขอนอนกับฉันแล้วนะ”
อชิระดันร่างเล็กเข้าชิดผนัง แววตาฉายความพอใจเมื่อได้เห็นว่าในดวงตาของอีกคนไม่ได้มีเพียงรักที่แฝงอยู่เช่นแต่ก่อน แต่วันนี้มันยังมีความโกรธ จนอาจถึงขั้น ‘เกลียด’ ปะปนอยู่ด้วย
“ไง เกลียดฉันแล้วเหรอสาวน้อย แค่รู้จักกันดีขึ้นนิดหน่อยก็รับไม่ได้เหรอ” เขาเลิกคิ้วถาม โน้มใบหน้าลงเกือบชิดพอให้ลมหายใจปัดป่ายผิวแก้ม “ถ้าฉันดีเลิศเลอเป็นเจ้าชายมาจากสวรรค์ชั้นฟ้า ฉันจะมาเลือกผู้หญิงอย่างเธอทำไม”
คำพูดนั้นทำให้สาวน้อยสะเทือนใจกว่าครั้งใด เธอยกมือขึ้นปิดหน้า ใคร่ครวญถามตัวเองนับครั้งไม่ถ้วนว่าแบบนี้น่ะหรือคือตัวตนของผู้ชายที่เธอรักมาห้าปี อยากจะไม่เชื่อ แต่แววตาที่เขามองมาอย่างกดราคานั่นมันจริงเสียยิ่งกว่าจริง
ไร้ซึ่งความผูกพัน ไม่มีเยื่อใยระหว่างกัน
นี่หรือความรักอันบริสุทธิ์ผ่องใสที่เธอถวิลหา สุดท้ายแล้วสิ่งที่ได้กลับคืนมา แม้แต่ศักดิ์ศรีตัวเองยังหาไม่เจอ!
นิยายเรื่องใหม่ล่าสุด มีอีบุ๊กที่เมพแล้วนะคะ
พระเอกเรื่องนี้คลั่งรักเพียงนิดแต่ดิบเถื่อนที่หนึ่งค่ะ อิอิ
Guest
