มรสุมช่วงชีวิตของ ‘เตมิณ’ เริ่มขึ้นตั้งแต่ในวัยสิบห้าปี ในวัยที่ยังไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรเพื่อให้ตัวเองมีชีวิตต่อท่ามกลางตัวคนเดียวหลังพ่อแม่หนีหาย แต่ในช่วงชีวิตที่กำลังดำเนินไปได้ด้วยดีในวัยยี่สิบกลับมีผู้ชายที่ชื่อ ‘คีรินทร์’ เข้ามาเกี่ยวข้อง
หลายครั้งที่เริ่มไม่แน่ใจว่าผู้ชายคนนี้เข้ามาทำให้ชีวิตเขาดีหรือแย่ลง แต่นี่แน่ๆกลับมีคำถามมากมายหลายอย่างผุดขึ้นมาถามกับตัวเองว่าที่แท้จริงตัวเองรู้สึกอย่างไรกับคีรินทร์
หลายข้อเงื่อนไขท่ามกลางความสัมพันธ์ ตีมวนใจของเตมิณให้เกิดความสับสนขึ้น ปากไม่อยากยอมรับแต่ใจเริ่มหวั่นไหวทุกครั้งที่เจอหน้า
Note: เตมิณ (พระเอก) & คีรินทร์ (นายเอก)
ริมฝีปากอิ่มบดเบียดจูบซึมซับอย่างกระหาย ก่อนจะบีบกรามสันให้อ้าออกเล็กน้อยพร้อมสอดเรียวลิ้นเข้าไป คนใต้ร่างนั้นสั่นกับความเสียวซ่านและแรงดูดดึงทั่วโพรงปาก กลิ่นคาวเลือดที่ตกหล่นจากแผลเป็นผลให้ไม่กล้าขยับตัว กลัวว่ามันจะปริแตกหนักกว่าเก่า
ใจของคีรินทร์เหมือนหยุดเต้นไปชั่วขณะกับสัดส่วนแข็งขึงผ่านเนื้อผ้าถูไถกลางตัวเขา เตมิณมีอารมณ์
“ปล่อยให้ผมจูบทำไม? ทำไมไม่ต่อยหรือเตะผมล่ะ”
“…….”
“ถึงผมจะใช้แรงกับคุณแค่ไหนใช่ว่าคุณจะสู้ไม่ไหว คุณก็ผู้ชายเหมือนกันไม่ใช่เหรอคุณคีย์ คุณกัดปากผมก็ยังได้เลย”