ประธานบริษัทนี้ ฉันเคย One Night

อัพวันละ 2 ตอน 15.00,20.00 

................................................................. 

เพราะปาร์ตี้ ฤทธิ์แอลกอฮอล์ หรือเพราะอะไรก็ตามที่ดลใจให้เธอ ซินเดีย ทรงโอสถ ยินยอมเสียความสาวในคืนวันไนท์สแตนด์ให้กับหนุ่มหล่อดีกรีนักเรียนทุนปริญญาโท ทิ้งเงินไว้ให้เล็กน้อยเป็นค่ารถกลับหรือค่าขึ้นครู คิดเพียงว่าคงไม่ได้เจอกันอีก 

แต่โลกมันกลมอย่างไม่น่าเชื่อ เมื่อสี่ปีต่อมา ผู้ชายคนนั้นโผล่เข้ามาในชีวิตอีกครั้ง พร้อมตำแหน่งประธานบริษัทคนใหม่ 

อีธาน สมิท หนุ่มไทยบุตรบุญธรรมเจ้าของบริษัทสายการบินชั้นนำ เข้ารับตำแหน่งประธานบริษัทที่เมืองไทย การมาในครั้งนี้ทำให้เขาพบกับเธออีกครั้ง 

สาวสวยที่ยอมให้เขาได้เปิดซิง แล้วทิ้งเงินค่าครูไว้ให้สิบดอลลาร์ข้างหัวเตียง จากนั้นหายเข้ากลีบเมฆไปตลอดกาล 

คงเป็นโชคชะตาหรือจังหวะชีวิตที่ทำให้เขาออกล่าเหยื่อตัวแสบคนนี้อีกครั้ง อย่างเสือหิวที่ไม่ได้เจอเหยื่อมานาน แต่เหยื่อสุดแสบก็ใช่ว่าจะยอมด้วยง่าย ๆ เหมือนคราวที่แล้ว ทำให้เขาต้องออกแรงเสียเหงื่อสักหน่อยจึงได้ขย้ำสมใจ 

......................................................... 

ซินเดียจ้องชายคนนั้น ประธานบริษัทคนใหม่ ชายหนุ่มรูปหล่อที่สุดที่เธอเคยเห็นมา และเธอไม่มีวันลืมคืนนั้น  

คืนที่เขาและเธอนัวเนียกันอยู่บนเตียง 

ร่างระหงนิ่งขึ้งคิดหาทางเอาตัวรอดจากเหตุการณ์เฉพาะหน้า  

แย่แล้วฉัน เอาไงดี เอาไงดี เขาจะจำได้ไหม 

จู่ ๆ สมองที่กำลังพร่ามัวพลันผุดภาพนางเอกละครโทรทัศน์ที่เธอเพิ่งดูเมื่อคืน  

เป็นลม! ไอ้เดียร์ เป็นลมเดี๋ยวนี้!! 

.................................................................. 

“ในเมื่อเธอทำให้ฉันรู้สึกเหมือนไอ้ตัว มีค่าแค่สิบดอลลาร์ ฉันจะใช้สิบดอลลาร์ให้คุ้มกับค่าจ้าง จัดฉากเป็นลมงั้นหรือ ฮึ ฉันก็จัดฉากเป็น แล้วหลังจากนั้นค่อย ....” 

เสียงทุ้มหยุดพูดเพียงแค่นั้น แล้วยืดกายสูงใหญ่กว่าชายไทยทั่วไปตั้งตรง ส่งซิการ์เข้ามุมปากดูดเข้าปอดอย่างแรง ดวงตาคมกล้าเปล่งรังสีชนิดที่ถ้าเธอได้มาเห็นคงประหวั่นพรั่นพรึง  

……………………………………….. 

“หลับนานได้ไง เรายังสะสางเรื่องค้างเก่าไม่เรียบร้อยเลย” 

“เรื่องค้างเก่าไหนอีกอีธาน” 

ซินเดียว่าพลางดึงสายเสื้อขึ้นเมื่อเห็นสายตาโลมเลียของชายหนุ่มก่อนลุกขึ้นไปยังกระเป๋า แว่วเสียงคนร่างโตลุกไปเปิดประตูระเบียงแล้ว 

“เรื่องที่หนึ่ง เงินค่าขึ้นครู อันนี้คงสะสางกันนานหน่อย เพราะว่าสะสมไว้หลายปี” 

เธอชะงักแล้วยืดกายขึ้นจากกระเป๋า เห็นอีธานเดินออกไปเปิดน้ำลงอ่างแล้ว  

“เดียร์ แบบ ไม่ตั้งใจนะ คือว่า...” 

“ฮึ อย่าโกหกเลยแม่ตัวแสบ เรื่องที่สอง มัดผมไว้วันก่อนถือว่าเสมอกันไปแล้ว” 

ซ่า .... 

เธอตวัดตามองน้ำที่ไหลลงอ่างแล้วเหลือบสายตามองเห็นมังกรที่แรกหลับกำลังขยับตื่นอีกครั้ง  

“ถอดเสื้อผ้าออกให้หมดแล้วเดินมานี่” 

“อีธาน!! แต่เราเพิ่งจะ เพิ่งจะ..” 

ซินเดียสะท้านกายขึ้นเมื่อตวัดตาลงมองท่อนเนื้ออีกครั้งที่ตอนนี้อยู่ในมืออีธานแล้ว และเขากำลังปลุกปั่นมันอย่างตั้งใจ 

“เรื่องที่สาม เดียร์ขังผมไว้ที่ระเบียง ถ้าผมไม่ทันเห็นทางเชื่อม ผมคงต้องรอให้พนักงานมาเปิดให้ ซึ่งอาจเป็นพรุ่งนี้เช้า” 

คนร่างเล็กสะดุ้งสุดตัวยามอีธานตบมือลงน้ำแล้วยกขึ้น เอียงหน้ามาทางเธอส่งรอยยิ้มที่ทำให้กายสาวเช่นเธอหวั่นไหว  

“เดียร์ว่า เรากินข้าวก่อนไหม คือ.. มันเพิ่งจะ” 

เสียงหวานใสตะกุกตะกักแต่ร่างกลับหยุดนิ่ง มองเพียงลำสีเข้มในมืออีธานกลับมาผงาดตั้งตระหง่านแข็งโด่อีกรอบ 

“ถอดเสื้อเดียร์ แล้วเดินมาหาผม” 

ซินเดียเงยหน้าขึ้นสบตาคนร่างโตได้แล้วในที่สุด ดวงตาเข้มข้นดุดันแฝงประกายเร่าร้อนทำเธอเสียวสะท้าน เอื้อมมือปลดสายเสื้อแล้วปล่อยให้มันทิ้งตัวลงพื้นก้าวออกจากกองผ้า เดินไปทางระเบียงด้วยขาสั่นระริก ริมฝีปากแห้งผากจนต้องตวัดลิ้นเลียแล้วพลันปลายหัวในมืออีธานผงกขานรับทันที 

หน้าท้องซินเดียรวดร้าวขณะย่างเท้าออกนอกระเบียงดั่งต้องมนต์สะกด หรืออาจเป็นความต้องการทางกาย เซ็กส์ เธอไม่รู้แน่ชัดในตอนนี้ รับรู้เพียงหน้าขากำลังเปียกชื้นอีกครั้ง พร้อมแล้วสำหรับรอบต่อไป - - หรืออันที่จริงเธอพร้อมมาตลอดถ้าเป็นเขา 

ปลายเท้าของทั้งคู่สัมผัสกันแผ่วเบา เขาลูบผมเธอออกจากกรอบหน้า ลูบลงลำคอระหงกำรอบ บีบแผ่วเบาแล้วหัวเราะในลำคอ จากนั้นจึงดันหัวไหล่ให้คนร่างเล็กกว่านั่งลง คุกเข่าตรงหน้า เชยคางให้ดวงหน้าหวานคมแหงนเงย  

“เปิดปากเดียร์ รับผมเข้าไป”