ลุงฉลามไม่อ่อนโยน #ทีมโคแก่กินเด็ก

ชาร์ค ซาร์เวล

หนุ่มใหญ่มาดขรึมลุคอบอุ่นใจดี สุภาพ สุขุม เด็ดขาด ไม่ค่อยยิ้มแต่อ่อนโยน (กับเพื่อนหลาน) มาก

"ทำไมไม่อ่านข้อความลุงคะ แล้วโทรหาทำไมไม่รับสายลุงเลย"

ชาร์คเปล่งเสียงออกมาอย่างพยายามใจเย็น ยกมือรูดเนกไทสีกรมสุภาพคลายความอึดอัดและร้อนรุ่ม ปลดรังดุมเชิ้ตสีขาวตัวในลงมาสองเม็ดระบายอากาศร้อนที่เกิดจากภายในร่างกายแข็งแรง

จ้องใบหน้าจิ้มลิ้ม พาดแขนข้างขวาซึ่งแนบชิดกับไหล่มนขึ้นพาดยาวไปพนักพิงหลังอ้อมไปทางด้านหลังคนตัวเล็ก ให้อารมณ์เหมือนกำลังโอบเจ้าหล่อนอยู่

"ว่ายังไงคะ ทำไมไม่ตอบคำถามลุงล่ะ"

แยม (มยุรี อักษรสกุล)

สาวน้อยเจ้าของรอยยิ้มสดใส น่ารัก สดใส ไร้เดียงสาแต่แอบดื้อเงียบ มองโลกในแง่ดี ขี้หึงมาก โดยเฉพาะกับคนแก่ ลุงของเพื่อนสนิท

"จุ๊บฝันดีสิคะ แม่ทิพย์จุ๊บบอกฝันดีหนูบ่อยๆ แล้วหนูก็ฝันดีมากด้วยถ้าโดนจุ๊บบอกฝันดี" มุมปากอมยิ้มกรุ้มกริ่มอ้อนเสียงเล็กเสียงน้อย เอียงคอมองลุงชาร์คด้วยแววตาหวานฉ่ำ

"..."

"ทำไมลุงไม่จุ๊บฝันดีหนูคะ?" ตากลมโตปรือมอง บึนปากนิดด้วยท่าทีน้อยใจไม่จริงจัง

"..."

"..ไม่เป็นไร หนูจุ๊บลุงชาร์คเองก็ได้ค่ะ จะได้ฝันดี"

.

.

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายสั้น เขียนระหว่างคิดเรื่องหลักไม่ออก(😅) เนื้อหา ฉาก หรือเหตุการณ์ในเรื่องเกิดจากจินตนาการของนักเขียน ไม่ได้มีเจตนายุยง หรือส่งเสริมให้ทำตาม ใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ

นิยายเป็นลิขสิทธิ์ของนามปากกา ลิลลี่สีกุหลาบ ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือทำการใดๆ กับนิยายเด็ดขาด