หลงกลเมียเด็ก

กฎข้อห้ามถ้าอยากเข้าทำงาน

ห้ามให้ใครรู้ว่าอยู่บ้านเดียวกัน

ห้ามบอกใครว่ารู้จักกับฉัน

ห้ามใช้อภิสิทธิ์เหนือกว่าพนักงานคนอื่น

ห้ามคบกับคนในที่ทำงาน

ธีรักษ์ เจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์ วัย 34 ปี

นิสัย หยิ่ง เนี๊ยบ เคร่งครัดทุกกฏระเบียบ ปากหวานกับผู้หญิงทุกคน ยกเว้นเด็กสาวนัยน์ตาสีพิเศษในบ้าน

กินของคาวได้ทุกอย่าง แต่ไม่ชอบกิน ขนมหวาน

ขนมหวาน อายุ 22 ปีในปัจจุบัน

แอบปลื้มพระเอก และเคยเชื่อว่า 98% ที่เป็นฝ่ายจีบจะสมหวัง เคยเชื่อว่า ร้องเพลงในครัวแล้วจะได้สามีแก่

นิสัย ใจดีชอบช่วยเหลือคนอื่น ไม่เก่งแต่มีความพยายาม ทำอะไรช้ายกเว้นเรื่องขับรถ

ไม่มีนอกกาย ไม่มีนอกใจ

พระเอกไทป์ปากหมา เมียตวาดนั่งร้องไห้

นิยายเรื่องนี้ ตัวละคร สถานที่ เหตุการณ์ ไม่มีอยู่จริงเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น

ตัวละคร มีบางตอนที่ใช้คำแสลงหรือคำหยาบ

มีฉากความอ่อนไหวในความสัมพันธ์

ผู้ต่ำที่มีอายุน้อยกว่า 18 ปีควรได้รับการแนะนำ

ปกและเนื้อหาในนิยาย มีลิขสิทธิ์ ห้ามคัดลอก ดัดแปลงหรือทำซ้ำ หากฝ่าฝืนดำเนินคดีทันทีไม่มีการยอมความ

ผู้เขียน writers napatsorn 

ภาพปก คิระ โพ

นางเอกเป็นเด็กสาวที่ครอบครัวพระเอกอุปการะมาตั้งแต่เด็ก เพราะพ่อแม่ของนางเอกเป็นผู้มีพระคุณของพ่อแม่พระเอก และพ่อแม่ของนางเอกตายไปครอบครัวพระเอกเลยรับเลี้ยงแทน

นางเอกแอบชอบพระเอกมาตั้งแต่ยังเด็ก แม้ว่าจะถูกความปากร้ายของพระเอกตีกระแทกหน้านับสิบครั้งก็ไปต่ออย่างไม่ย่อท้อ?! ต่อให้ถูกโยนขนมทิ้งต่อหน้าก็ยังทำของหวานให้เขาอยู่ดี?!

นางเอกมักถูกพระเอกตำหนิอยู่เสมอว่าชอบโปรยเสน่ห์ไปทั่ว?! ส่งไปเรียนไม่ได้ส่งไปอ่อยผู้ชาย?! ส่วนพระเอกอายุห่างจากนางเอกเป็นรอบปี อายุมากกว่านางเอกเป็นสิบปี! แทบจะเป็นผัวแก่คนนึงอยู่แล้ว?!

ส่วนพระเอกปากไม่ตรงกับใจขั้นสุด ปากคอยว่าร้ายแต่ตาดันมองหาแต่เขา พอไม่เจอกระดาษสารภาพรักก็หาทั่วบ้านอยู่นั่นแหละ?! เพราะนางเอกชอบจีบพระเอกผ่านกระดาษ พออีกฝ่ายจะตัดใจก็เกิดกระวนกระวายใจขึ้นมาซะงั้น?!

แต่ก็ยังปากแข็งบอกว่าสมควรแล้ว ไม่ต้องเขียนมานะ รกหูรกตาเปลืองกระดาษเป็นขยะที่สกปรกอยู่ดี?! แต่หากระดาษอยู่ทุกวัน?! แถมยังไม่ทิ้งและเก็บให้รกลิ้นชักอีกต่างหาก?!