บ้านปิติโชคโภคิน
หญิงสาวรูปร่างบอบบาง ใบหน้าเรียวรีรูปไข่ รับกับปากกระจับเป็นอย่างดี ทำให้ใบหน้าของเธอชวนมองเป็นอย่างมาก หญิงสาวผู้นี้นามว่าทรงอัปสร เธอเป็นเด็กที่คุณหญิงจินดารับมาอุปการะจากบ้านเด็กกำพร้าย่านชานเมืองแห่งหนึ่ง อีกทั้งคุณหญิงจินดายังยกย่องให้ทรงอัปสรอยู่ในฐานะหลานสาวคนหนึ่งของท่าน แต่ทรงอัปสรกลับไม่ได้ยินดียินร้ายกับสถานะอันสูงส่งที่เธอได้รับจากคุณหญิงจินดา
หญิงสาวอยู่ที่นี่ด้วยความเจียมเนื้อเจียมตัว หลายครั้งที่เธออยากจะออกไปทำงาน เพราะเธอไม่ต้องการเป็นภาระให้กับคุณหญิงจินดา แต่ท่านกลับไม่ยอม ท่านต้องการให้ทรงอัปสรอยู่ที่นี่เพื่อดูแลท่านและเป็นเพื่อนคุยแก้เหงา ซึ่งเมื่อผู้มีพระคุณเอ่ยสิ่งใด ทรงอัปสรก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ ดังนั้นเธอจึงทำหน้าที่ดูแลคุณหญิงจินดาเป็นอย่างดีมาตลอด
จนกระทั่งวันหนึ่ง คุณหญิงจินดาเรียกเธอเข้ามาสนทนาในห้องเพียงลำพัง และให้บรรดาสาวใช้ที่อยู่ในห้องออกไปทั้งหมด ซึ่งหญิงสาวแปลกใจเป็นอย่างมาก เพราะปกติแล้ว คุณหญิงจินดาไม่เคยทำเช่นนี้
“คุณท่านมีอะไรให้อัปสรรับใช้เหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยถามหลังจากที่เธอนั่งลงตรงหน้าผู้สูงวัยด้วยความนอบน้อม
“ฉันมีอะไรบางอย่างที่อยากจะให้แม่อัปสรช่วย” คุณหญิงจินดากล่าวด้วยความเกรงใจ แม้ว่าท่านจะรู้ว่าใช้การสั่งกับทรงอัปสรก็ได้ แต่เพราะความรักที่ท่านมีให้ทรงอัปสร ท่านจึงต้องถามความเห็นของเธอก่อน
“คุณท่านมีอะไรให้อัปสรช่วยคุณท่านบอกมาได้เลยค่ะ อัปสรสามารถทำทุกอย่างได้เพื่อคุณท่าน” ทรงอัปสรไม่ลังเลที่จะตอบตกลงแม้แต่น้อย