ต้องตาไม่คิดว่าพฤติกรรมเหลวแหลกที่เคยทำไว้ในอดีตจะวนกลับมาเล่นงานเธออีกครั้งเมื่อได้เจอกับพ่อเลี้ยงคนใหม่ที่เธอเคยหลับนอนด้วยและใช้ชีวิตช่วงหนึ่งเป็นเด็กเลี้ยงของเขาคนที่จดทะเบียนกับแม่เธอในปัจจุบัน!

 

 

 

หนูเป็นเด็ก ‘N’ พ่อเลี้ยงคนใหม่ [NTR] 

 

ต้องตา + พ่อวิชญ์ 

 

--------------------------------------------------------------------------------------------- 

 

ต้องตาไม่คิดว่าพฤติกรรมเหลวแหลกที่เคยทำไว้ในอดีตจะวนกลับมาเล่นงานเธออีกครั้ง 

เมื่อได้เจอกับพ่อเลี้ยงคนใหม่ที่เธอเคยหลับนอนด้วย 

และใช้ชีวิตช่วงหนึ่งเป็นเด็กเลี้ยงของเขาคนที่จดทะเบียนกับแม่เธอในปัจจุบัน! 

 

------------------------------------------------------------------------------------------------------- 

 

“สวัสดีพ่อคนใหม่ของเราหน่อยสิต้องตา” เหมือนเสียงแม่ที่เอ่ยแนะนำคนที่จะมาเป็นพ่อใหม่ให้กับเธอมันดังสะท้อนกลบประโยคแนะนำอย่างอื่นไปเสียหมด ในหูของต้องตาอื้ออึงและมึนงง ภาพในอดีตทยอยฉายซ้อนกันไปมา ว่าครั้งหนึ่งนั้นเธอกับสามีใหม่คนปัจจุบันของแม่ 

 

เคยมีสัมพันธ์ทางกายกันมาก่อน! 

 

ใช่แล้ว...มีช่วงหนึ่งต้องตาเคยใช้ชีวิตยามเช้าไปเรียน ยามบ่ายเป็นเด็กเลี้ยงของเสี่ยเงินหน้าเพื่อหาเงินมาจุนเจือชีวิตที่ไม่มีบ้านอยู่ หลังจากความเห็นไม่ลงรอยกับแม่และสามีก่อนหน้า พ่อแท้ ๆ ก็มีครอบครัวใหม่ เธอเหมือนคนไม่มีใคร เลยตัดสินใจไปตายเอาดาบหน้า สุดท้ายก็ไปไม่รอด 

 

เงินพาร์ทไทม์ไม่พอใช้ เลยจำใจต้องไปเป็นเด็กเสี่ย นอนกับคนรุ่นพ่อที่มีปัญญาจ่ายเศษเงินให้ตามที่เด็กสาวร้องขอ ไม่จริงจังกับลูกค้าคนไหนนานนัก เปลี่ยนลูกค้าไปเรื่อยในระยะเวลาเกือบสองปี จนได้มาเจอเข้ากับ ‘ไกรวิชญ์ 

เสี่ยเลี้ยงกระเป๋าหนัก ที่เธอติดพันและถูกเขาใช้บริการมากที่สุด เนื่องจากการสนทนา สไตล์บางอย่าง และเรื่องบนเตียงนั้นเข้าได้ดีอย่างน่าเหลือเชื่อ 

 

ต่อให้ไม่เคยคิดว่าความสัมพันธ์นี้จะยืนยาวจนกลายเป็นว่าเธอและเขาตัดสินใจคบกันแบบเปิดเผยเลยก็ตาม แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะจบลงภายในระยะเวลาไม่ถึงปี ต้องตากลับมาคืนดีและย้ายมาอยู่กับแม่อีกครั้ง อาชีพเด็ก N ถูกเก็บเป็นความลับ แม่เธอไม่เคยรู้ว่าเธอทำอะไรมาบ้างนอกสายตาแม่ 

 

ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่ากำลังทำเรื่องผิดมหันต์ อย่างการที่ให้อดีตเด็กเสี่ย และเสี่ยที่เคยส่งเสียเลี้ยงดูด้วยตัวเงิน แล้วได้ค่าตอบแทนเป็นเรือนร่างผสมลีลาร้อนบนเตียง มาอยู่ในบ้านหลังเดียวกันแบบนี้! 

 

แย่...นี่มันแย่ที่สุด มากจนต้องตาเผลอแสดงรอยยิ้มประหลาดออกมา ไม่ใช่ดีใจ หรือยินดีที่ได้พบกัน มันคือรอยยิ้มแห่งความประหม่าและทำตัวไม่ถูก อยากจะหนีหายไปที่อื่นเพื่อปรับอารมณ์สับสนสักพัก แต่เหมือนแม่เธอจะไม่เข้าใจ เลยถามกันโต้ง ๆ ถึงเหตุผลที่เธอดูไม่ยินดียามเจอหน้าสามีใหม่ของแม่เลย 

 

“เป็นอะไรอีก แม่ก็บอกไปแล้วไม่ใช่เหรอว่าจะพาสามีคนใหม่มาอยู่ด้วยกันกับพวกเรา แล้วทำไมทำหน้าอย่างนั้น เสียมารยาทนะรู้ไหม” ดุเสียงไม่ดังเท่าไหร่ ยิ้มให้กับสามีใหม่ทีหนึ่ง ก้มหน้าลงมาใกล้กับลูกสาวตัวดีที่เหมือนจะทำให้แม่รู้สึกเสียหน้า เอ่ยกระซิบเสียงเบาที่ได้ยินแค่สองคน 

 

“แม่รู้ว่าเราอาจจะไม่ชอบ อาจจะทำใจเรื่องแม่มีคนใหม่ไม่ได้เท่าไหร่ แต่อย่าทำหน้าแสดงออกว่าไม่ชอบไปตรง ๆ ได้ไหม ไว้หน้าแม่หน่อยไม่ได้หรือยังไงยัยลูกคนนี้ ถือว่าแม่ขอร้องล่ะ” ต้องตาสบเข้ากับตาแม่ มันส่องแววประกายร้องขอเรื่องสำคัญ เด็กสาวเลยให้คำตอบเป็นการพยักหน้า ข่มอารมณ์แสนสับสนลง ยอมหันไปทักทายสามีใหม่แม่ทันที 

 

“สวัสดีค่ะลุงวิชญ์” เอ่ยอย่างเป็นกันเอง ยื่นมือไปให้คนตรงหน้า เธอเห็นเขาจ้องมองมือเธอก่อนจะยื่นมือกลับมาจับทักทายกันตามมารยาท แต่ที่ไม่เห็นคือมุมปากหยักที่ยกขึ้นเล็กน้อย และแรงบีบรัดมือที่ทำให้เธอไม่สามารถชักมือออกจากมือหนาได้เลยจนเกือบจะกลายเป็นการฉุดกระชากต่อหน้าแม่ตัวเอง 

 

“เราควรเรียกว่าพ่อมากกว่าลุงนะ จะได้สนิทกันเร็วไง คิดเหมือนกันไหมหนูตา” ส่งสายตาที่สื่อความหมายว่าเขายังไม่เคยลืมเรื่องในอดีต ลืมว่าพวกเราเข้ากันได้มากขนาดไหนไปจากสมอง ต้องตาเลยได้แต่ยิ้มแหย่ แก้สถานการณ์ตรงหน้า หากอยากจะหนีไปให้ไวจากแม่และสามีใหม่จอมลื่นฟื้นคนนี้ 

 

“แล้วแต่เลยค่ะ ตายังไงก็ได้” ส่งยิ้มหวานให้สามีใหม่แม่ แต่ในใจเธออยากจะชกเรียกสติคนตรงหน้าเต็มทน ทักทายตามมารยาทอีกนิดหน่อย เมื่อเห็นว่าแม่เธอพอใจกับการสานสัมพันธ์เธอกับพ่อใหม่แล้ว ต้องตาก็รีบวิ่งกลับห้องตัวเองไปในที่สุด แม้จะหนีได้แค่ไม่กี่ชั่วโมงก็ต้องลงมาเจอตอนมื้ออาหารเย็นอีกรอบก็ตาม 

 

“มาแล้วเหรอยัยตา ช่วยแม่เอากับข้าวไปวางไว้บนโต๊ะหน่อย” เห็นหน้ากันแม่ก็เรียกใช้ เหมือนว่าอยากจะให้ลูกสาวคนเดียวและสามีใหม่สนิทกันได้ไว จึงคิดจัดงานเลี้ยงย่อม ๆ ในบ้านอีกด้วย อาหาร กับแกล้ม และเครื่องดื่มมึนเมาเยอะไปหมด 

 

จำต้องเลยตามเลย ทำตามความต้องการของแม่อีกครั้ง เธอร่วมงานเลี้ยงต้อนรับพ่อใหม่ด้วยอีกคน โดยนั่งถัดจากแม่ของตัวเอง ในมือถือแก้วเครื่องดื่มสีอำพันที่พ่อใหม่อ้างว่าไม่อยากให้เธอนั่งมองผู้ใหญ่สองคนดื่มกันแล้วนั่งหงอยอยู่คนเดียว คืนนี้เด็กสาวที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะเลยได้ดื่มน้ำเมาไปพร้อมกันด้วย 

 

“อย่ากินทีเดียวหมดล่ะ เดี๋ยวจะเมาเอาได้นะ” แม่เอ่ยเตือนอย่างเป็นห่วง ไม่รู้เอาเสียเลยว่าช่วงเวลาที่ลูกสาวเคยไปเป็นเด็กเลี้ยงนะ กินของพวกนี้เก่งมากแค่ไหน เธอต้องเอาใจลูกค้า และบ่อยครั้งที่ต้องกินมันเพื่อสร้างบรรยากาศก่อนที่เธอและลูกค้าจะทำกิจกรรมบนเตียงนอนไปด้วยกัน 

 

เหล้าที่ผสมอ่อน ๆ แค่นี้ ไม่ทำให้เธอเมาได้หรอก....แต่ต้องตาต้องทำเป็นเหมือนคออ่อนไม่ให้แม่จับได้ จิบมันและดื่มช้า ๆ ทำเหมือนขมคอหนักหนา แล้วมองแม่ไป แม่เธอดื่มอึกใหญ่กว่า และไม่น่าจะเมาได้ง่ายนักเพราะเพิ่งกินไปสามแก้วเท่านั้น แต่เธอกลับเห็นหัวของแม่ค่อย ๆ ฟุบลงไปบนโต๊ะกินข้าว ก่อนเสียงกรนเบา ๆ จะดังออกมา เป็นสัญญาณว่าแม่กำลังหลับ! 

 

เท่านั้นแหละ ต้องตารู้ได้ทันทีว่าแม่เธอโดนวางยาเข้าให้แล้ว และคนที่ทำก็คงไม่ใช่ใครนอกจาก..... 

 

“ยาแรงดีนะ แค่สองหยดก็หลับเป็นตายแล้ว” สามีใหม่ของแม่เธอเองนั่นแหละที่วางยานอนหลับ เขาไม่เช็กว่าแม่หลับจริงหรือเปล่าด้วยซ้ำ เดินมาลากเก้าอี้ข้างเธอแล้วนั่งเท้าคางมองต้องตาในระยะประชิด ไม่กลัวว่าแม่อาจจะบังเอิญตื่นมาแล้วเจอพฤติกรรมผิดปกติที่พ่อเลี้ยงใช้มองลูกเลี้ยงของตัวเอง 

 

“ลุงเป็นคนวางยาแม่เหรอ?” 

 

“เรียกว่าพ่อก่อนแล้วจะตอบ” เขาไม่ยอม ส่งสายตากดดัน และเกลี่ยเส้นผมช่อหนึ่งที่ลงมาบังหน้า ทัดไว้ด้านหลังหูเล็ก แตะเนื้อต้องตัวคนที่ไม่เจอหน้ากันมานานอย่างเคยชิน ต้องตาเองรู้ว่าไม่ควรให้เขาทำตามใจ แต่ก็เผลอตัว เนื่องจากร่างกายยังชินสัมผัสของคนตรงหน้าได้ 

 

มากกว่านี้พวกเราก็ทำกันมาแล้ว หลายครั้งภายในวันเดียวก็เกิดขึ้นแทบทุกวัน แค่เล่นผม ร่างกายจึงยังไม่มีปฏิกิริยาถอยหนีมากนัก ปล่อยให้อีกฝ่ายทำตามต้องการไปเสียทุกอย่าง แม้กระทั่งตรึงท้ายทอยแล้วดึงใบหน้าของเธอเข้ามาใกล้ชิด ระยะมันเหลือน้อย จนเธอรับรู้ได้ถึงลมหายใจอุ่นที่พ่นออกมา 

 

ต่อให้ยังไม่จูบ...แต่ท่าทางที่กำลังเกิดขึ้นตอนนี้ อีกไม่นานคงได้เผลอเลยเถิดแน่! จะปล่อยให้เป็นแบบนั้นไม่ได้โดยเด็กขาด! ต้องตารีบใบหน้าออกห่างด้วยแรงอันน้อยนิด แม้ไม่มากพอให้สู้แรงมือหนาที่จับตรึงได้ แต่ระยะห่างของหน้าเธอกับสามีใหม่แม่ก็กว้างขึ้นกว่าเดิมเล็กน้อย 

 

“หนูว่าเอ่อ….พ่อวิชญ์” ยอมเรียกอย่างที่อีกฝ่ายต้องการ กะพริบตาร้องขอไม่หยุดเพื่ออีกฝ่ายจะได้เห็นว่าเธอลำบากใจที่ถูกเขาแตะต้องเนื้อตัวกันแบบนี้ พวกเราไม่ใช่เด็กเสี่ยและเสี่ยเลี้ยงที่เคยอยู่ด้วยกันมาแล้วนะ ตอนนี้เขาคือสามีใหม่ของแม่ เขาก็ควรที่จะเลิกทำตัวหื่นไม่เลือกที่กับเธอแบบนี้สิ! 

 

“หนูว่าพวกเราไม่ควรทำกันแบบนี้ พ่อเป็นสามีใหม่ของแม่นะอย่าลืมสิ ปล่อยหนูไปเถอะ” 

 

“ใช่ ตอนนี้พ่อเป็นสามีใหม่ของแม่เรา” เขาคล้อยตามแล้ว แต่การกระทำมันกลับกลายเป็นอีกฝ่าย ดื้อดึงขยับเข้ามาใกล้ มือหนาวางลงบนหัวไหล่มนแล้วออกแรงลูบไล้ แค่นี้ก็ทำเอาร่างบางสั่นสะท้านไปหมด ร่างกายมันยังจำสัมผัสของอีกฝ่ายได้อยู่แล้วก็ตอบสนองแทบจะทันที 

 

“แต่ใครจะไปลืมคนที่เคยเข้ากันเรื่องบนเตียงได้ดีที่สุดกันล่ะ รู้ไหมว่ามันลืมยากขนาดไหน...” เขาถาม ปลายจมูกคมเข้าซุกไซร้ สูดดมความหอมจากลำคอขาว ลากไปทั่ว ต้องตาสยิวอีกแล้ว เหมือนกับที่เขาบอกเลย ใครมันจะไปลืมลงได้ง่าย ๆ เธอก็ทำไม่ได้ จนต้องเอียงคอให้อีกฝ่ายได้ทำตามใจ แม้จิตใจยังประท้วงให้เอาตัวเองออกห่างอยู่เรื่อย ๆ ก็ตาม 

 

แต่ถูกอีกฝ่ายรุกแบบนี้...มันต่อต้านยากจริง ๆ 

 

“ไม่คิดเลยว่าจะได้มีโอกาสเจอเราอีกครั้ง” มือหนามันเลื่อนโต๊ะเธอให้ขยับไปชิดกับโต๊ะเขาแล้ว แรงมากแบบไม่มีการกังวลเรื่องเสียง แต่แม่ก็ยังหลับสนิท ทำให้มือหนาที่ค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อที่เธอสวมใส่มันทำง่าย ปลดอย่างหยามใจไม่นานสาบเสื้อของเธอก็แยกออกจากกัน เป็นวินาทีเดียวกับที่มือหนาตะปบแล้วยกกอบกุม ก่อนจะออกแรงขยำเล่นเต็มฝ่ามือ! 

 

“อ่าห์...ยังชอบปิดเทปแทน...เอาไว้เหมือนเดิมเลย” เขาพูด เชยชมรสนิยมของต้องตา สายตามันมีแต่ความหื่นกระหาย มือหนาทำหน้าที่ขยำนวดแล้วก็ไม่วายแกะเทปที่ปิดทับเนินปทุมเอาไว้ออกจน เรือนร่างส่วนบนที่เปลือยเปล่าปรากฏให้เขาเห็น จนตาลุกวาว อย่างอื่นมันก็พาให้ลุกขึ้นไปพร้อมกันด้วย…. 

 

“รู้ไหมว่าพ่อคิดถึงเรามากขนาดไหน...อ่าห์...แค่ได้กลิ่นก็อยากจับ...แรง ๆ ให้หายคิดถึงเลยเห็นไหมหนูตาเด็กดื้อ!” เอ่ยเรียกเธอตามที่เขาเคยชอบ มือหนามันลูบไล้ปลุกอารมณ์สวาทให้มีมากขึ้น มากขึ้น สีหน้าที่พยายามไม่ไหลไปตามการชักจูงเริ่มเปลี่ยนไป จากเรียบนิ่งก็หวั่นไหว และหลุดเสียงร้องออกมาจากลำคอ 

 

“อื้อ...” 

 

“อยากแล้วเหรอที่รัก” ยิ่งเคล้นคลึงกระตุ้นความซ่านสยิวไม่หยุด ร่างเล็กเลยเกิดอาการดิ้นขยับเหมือนมันคลอไปกับจังหวะการขยำของฝ่ามือหนานั้น ราวกับว่าเธอกำลังโอนอ่อนและยอมมีอะไรกับสามีใหม่แม่อีกครั้ง เพียงแค่เจอหน้ากันไม่ถึงวันเท่านั้น! 

 

ร่างกายมันเป็นไปเอง...ต้องตาห้ามไม่ให้ตัวเองไม่หวั่นไหวและยอมอีกฝ่ายไม่ได้อีกแล้ว หลุดปากหันมาร้องขออีกฝ่ายอย่างจำใจ.... 

 

“ย...อย่ามัวแต่นวด อื้อ...จะทำอะไรก็รีบทำ…อ่าห์” 

 

----------------------------------------------------------------------------------- 

 

!!คำเตือน!! 

/ เเนว NTR / การจงใจทำให้เกิดสัมพันธ์ต้องห้าม / พ่อเลี้ยง ลูกเลี้ยง / 

/ PWP / นิยายเรื่องสั้น / เด็กเสี่ย / เด็กN / สามีเเม่ / 

นิยายเรื่องนี้มีการบรรยายถึงฉากการมีเพศสัมพันธ์อย่างโจ่งแจ้ง 

ตัวละคร สถานที่ และการกระทำทุกอย่างไม่มีอยู่จริงเป็นเพียงสิ่งที่นักเขียนจินตนาการขึ้นมาเท่านั้น 

นิยายเรื่องนี้เป็นผลงานการเขียนของ 

Blue Hestia 

ห้ามคัดลอก ดัดแปลง และแก้ไข หรือนำบางส่วนในนิยาย 

ออกไปเผยแพร่ไม่ว่าจะด้วยกรณีใดใดทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับความเห็นชอบจากเจ้าของผลงาน 

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2558 

หากฝ่าฝืนมีโทษตามที่บัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ 2558 

เน้น PWP เป็นหลัก  

Enjoy Reading Kah 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว