กดหัวใจ + เพิ่มเข้าชั้น = กำลังใจ
มนต์เมฆา [ เมฆา / พ่อครูเมฆา -- สีเทียน ]
*****
“ มานั่งตรงนี้สิ ” เมฆาตบแคร่ไม้สักข้างๆ ตนเอง เรียกคนน้องที่กำลังทำหน้าเลิ่กลั่กไม่เป็นตัวเองให้เข้ามาหา
ยัยเด็กตาแป๋วนี้เมื่อไหร่จะเลิกหายอึ้งสักที
“........” เท้าเล็กขยับเดินเข้าไปใกล้ แต่สีเทียนเลือกที่จะนั่งลงพื้นที่ปูด้วยผ้ากำมะหยี่ ตรงที่เมฆากำลังวางเท้าและไม้ตะพดแทน
“ทำไมมึงถึงไม่ขึ้นมานั่งกับกูข้างบนดีๆ หรือมึงไม่เห็นกูเป็นพี่เมฆของมึงแล้ว ” เสียงเข้มที่เปล่งถามทำเอาร่างบางสะดุ้งตัวโยนตื่นกลัวเล็กน้อย
พอรู้ว่าชายแปลกหน้าคือพี่เมฆ ซ้ำยังเป็นพ่อครูที่มีคนนับหน้าถือตา เธอก็รู้สึกเกร็งขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
“ปะ เปล่าจ้ะ”
“เปล่าแล้วทำไมถึงยังนั่งข้างตีนกู ขึ้นมานั่งข้างบนด้วยกันดีๆ ”
ถ้าเป็นเมื่อก่อนสีเทียนคงปีนขึ้นมานั่งตักคนพี่แล้ว กลับมาเจอกันในคราวที่โตเป็นสาวสะพรั่งสีเทียนจำต้องรักษาระยะห่างพอสมควร
“พะ พี่เมฆเป็นพ่อครู”
“แต่กูไม่ใช่พระ!! ”
********
นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของไรต์เพียงเท่านั้น บุคคลและสถานที่
ในนิยายเรื่องนี้ไม่มีอยู่จริง เนื้อหาของนิยายเน้นความสัมพันธ์ของ พระ-นาง เป็นหลัก
ไม่มีดราม่า เนื้อหาในนิยายบางฉากบางตอนอาจจะมีความไม่สมเหตุสมผลบ้าง
เนื่องจากมีหลักความเชื่อทางศาสนา ไสยศาสตร์สิ่งลี่ลับเข้ามาเกี่ยวข้อง
ฝากคุณนักอ่านช่วยเอ็นดูลูกๆ ปลายด้วยนะคะ สุดท้ายนี้!!
ฝากกดติดตามนามปากกาโลกของปลายฝันด้วยนะคะ...ฝากเก็บเข้าชั้น + กดหัวใจ
และปาคอมเม้นมาได้รัวๆจ้า...
นามปากกา : โลกของปลายฝัน
🛑อายุต่ำกว่า 18 ปีไม่ควรอ่าน🛑
มีเนื้อหาเน้นไปทางเพศ ความรุนแรงบังคับข่มขู่ หยาบคาย สารเสพติดและสิ่งผิดกฏหมาย
หากไม่ชอบใจรบกวนกดผ่านได้เลยค่ะ ติชมนักเขียนได้แต่ไม่เอาแบบทิ้งถ้อยคำด่าหยาบคายไว้ให้นักเขียนนะคะ
Guest
