Sapient เซเปียนท์ คือ อาณาจักรที่รุ่งเรืองผ่านอารยธรรมน้ำสีทองมานานนับหลายทศวรรษ เคยต่ำเตี้ยเรี่ยดิน เคยถูกเหยียบย่ำ แต่ทุกการล่วงหล่นจากจุดสูงสุด ทำให้เดือนมาภาผู้กุมอำนาจของธุรกิจน้ำเมาได้ประสบการณ์ใหม่ ๆ กลับมาทุกครั้ง และฉุดรั้งให้พวกเขานำพาเซเปียนท์สู่การเป็นแบรนด์ธุรกิจเบียร์ที่มั่งคั่งมากที่สุดในประเทศ โดยมีผู้บริหารคนปัจจุบันอย่าง 'ลักษณ์พิรุฬห์' เดือนมาภา หรือลัคกี้' หลานชายหมายเลข 12 มากุมฝาเบียร์
------------
Keen คีน แบรนด์คราฟต์เบียร์ม้ามืด ผู้ตีป้อมปราการลวดหนามและกำแพงสูงของเซเปียนท์ได้อย่างเกินความคาดหมาย โดยมีผู้บริหารลึกลับที่ไม่เคยมีใครเคยเห็นหน้าคร่าตาควบคุมและกุมบังเหียนอยู่เบื้องหลัง สิ่งเดียวที่ทุกคนรู้คือ เดือนมาภามีคู่แข่งเสียแล้ว
------------
กระทั่งเหล่าชราม้าศึกของเซเปียนท์ ตัดสินใจที่จะจับคู่ชูชื่นให้หลานชายของตระกูล ทุกคนจึงช่วยการเฟ้นหาสาวแกร่ง ผู้จะมาเป็นที่เปิดฝาเบียร์ประจำตัวของลักษณ์พิรุฬห์
แล้วอะไรที่ผู้เฒ่าทั้งสี่ต้องการล่วงรู้ ย่อมไม่มีทางเล็ดลอดผ่านหูและสายตาของพวกเขาไปได้ แม้แต่โปรไฟล์อันซับซ้อนของ 'วาริชา อสมาภร หรือวีด้า' ผู้บริหารสูงสุดของคีน
-------------
ด้วยประวัติที่โชกโชนของเธอทำให้เป็นที่ถูกตาต้องใจของย่าฉาย เหล่าผู้เฒ่าจึงประชุมใหญ่ จัดการให้มีงานการประมูลรูปกับสัตว์เลี้ยงเพื่อการกุศล และส่งหมายเลข 12 ของตระกูลไปพบกับผู้บริหารปริศนาของคีนในงาน
นับตั้งแต่วินาทีนั้นลักษณ์พิรุฬห์ สัญลักษณ์แห่งความโชคดีของเดือนมาภาก็กลายเป็นสัญลักษณ์แห่งความซวยทุกครั้งที่ได้พบกับวาริชา
--------------
แต่เมื่อความซวยเกิดขึ้นซ้ำซาก ความพลุ่งพล่านที่ครอบงำเขาก็พลันสลายด้วยความสดใส ซาบซ่าเหมือนแลมบิค เบียร์ผลไม้ที่เขาโคตรเกลียด
แต่กว่าจะรู้ตัวว่าเขาเคยเกลียดรสชาติเปรี้ยวขมของมัน
เขาก็ดันยกแก้วซดจนหมด สักหยาดหยดก็ไม่มีเหลือไว้ให้ขวางหูขวางตา