ก่อนที่กรุงศรีอยุธยาจักแตก ขุนหลวงในพระที่นั่งสุริยาศน์อมรินทร์ทรงมีรับสั่งให้เหล่าทหารกล้าแบ่งขนสมบัติจากท้องพระคลังไปซ้อนไว้ตามอารามต่าง ๆ หวังจักเก็บทรัพย์สมบัตินี้ไว้ให้กับผู้ที่มีบุญญาธิการนำกลับมาสร้างบ้านบำรุงเมืองขึ้นใหม่ในภายหลัง
‘เมื่อมีสมบัติ ย่อมต้องมีคนเฝ้าสมบัติ...’
ออกญาพิสุทธิ์สาทร แม่ทัพคู่พระทัยของขุนหลวงในเวลานั้น จึงอาสาทำหน้าที่สำคัญนี้มานานนับร้อย ๆ ปี เพื่อรอส่งมอบสมบัติแห่งแผ่นดินให้กับผู้ที่เหมาะสม
“มันผู้ใดคิดคดทุรยศ หวังจักเอาสมบัติแห่งแผ่นดินไปเป็นสมบัติของตน
มันผู้นั้น...ต้องสังเวยด้วยชีวิต”
คุยกับนักอ่าน
นิยายเรื่องนี้อ้างอิงยุคสมัยช่วงปลายกรุงศรีอยุธยา ข้อมูลที่ปรากฏในเรื่องเป็นข้อมูลจริง ***ที่ผ่านการเพิ่มเติมและลดทอนเพื่อความบันเทิง*** สถานที่บางสถานที่ บุคคลบางบุคคลไม่มีตัวตนอยู่จริง เป็นเพียงจิตนาการของผู้ประพันธ์เท่านั้น
***เตือน***
เนื้อหาบางตอนมีความรุนแรงของการสำเร็จโทษผู้กระทำผิด
Guest
