#แก๊งมหาเทพวิศวะ
“ผู้ชายวิศวะนี่เย็นชา พูดน้อยอย่างพี่กันทุกคนเลยหรือเปล่าคะ”
“...”
ไร้ซึ่งคำตอบจากคนตรงหน้า
เขาละสายตาจากงานตรงหน้าแล้วเงยหน้ามามองที่ฉัน
แววตาสุขุมนุ่มลึกคู่นั้นทำให้ฉันสั่นสะท้านไปทั้งหัวใจเพียงเพราะสบตากับเขาเพียงเสี้ยววินาที
ฉันหลุบตาต่ำมองพื้นอัตโนมัติ
ทว่ากลับต้องหันขวับไปมองอีกครั้งเพียงเพราะฝ่ามือหนาเอื้อมมือมากุมฉันเอาไว้
“พี่... จะทำอะไรคะ”
ฉันเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ในใจนึกคำถามไม่ออกด้วยซ้ำ
“เย็นไหม”
เขาถามพร้อมกับกระตุกยิ้มบางๆ มุมปากยกขึ้นมานิดหน่อย
นิดเดียวเท่านั้นจริงๆ ทว่านั่นกลับยิ่งทำให้เสน่ห์บางอย่างในตัวเขาพุ่งทะยานจนถึงขีดสุด
ฉันหลบสายตาอีกครั้งเพราะทำตัวไม่ถูก แพ้พ่ายให้กับรอยยิ้มของชายตรงหน้า
“อะไรเย็นคะ”
“มือพี่ เย็นไหม”
“...มะ ไม่”
ไม่เย็นเลยสักนิด กลับกัน ฝ่ามือเขาอุ่นร้อนจนแทรกซึมเข้าที่หัวใจทำให้สั่นไหวอีกครั้ง
แต่แล้วอัตราการเต้นของหัวใจก็รัวถี่ ฉันรีบถลึงตาใส่ผู้ชายร่างสูงที่จู่ๆ ก็ดึงฉันไปนั่งบนตัก
โดยที่โน้ตบุ๊กถูกวางไว้อีกฝั่งของเตียงตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้!
“แล้วแบบนี้... ยังจะบอกว่าพี่เย็นชาอยู่ไหมครับ”
อันตราย... ผู้ชายวิศวะพูดน้อยคนนี้อันตรายต่อหัวใจฉันเกินไปแล้ว!
นิยายเรื่องนี้พระเอกจะเป็นเพื่อนกับเรื่อง Fairy Demon ดั่งรักในนิทานนะคะ
สามารถติดตามไปอ่านกันก่อนได้ มีแบบอีบุ๊คแล้วค่ะ
ห้ามคัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำ หรือนำไปเป็นแรงบันดาลใจ
หากพบเห็นจะดำเนินตามกฎหมาย
Guest
