เจ้าเงือกน้อยวัยทารกเจ้าของตากลมโตสีเหลืองบุษราคัม พวงแก้มนุ่มฟู ผมยาวสีน้ำตาลคาราเมล ลำตัวอ้วนป้อม กับหางสีน้ำเงินปนส้มแดงที่ปลายครีบ น่าฟัดเสียจริง กำลังยื่นมือทั้งสองมาหา กำแบกำแบมืออยู่อย่างอารมณ์ดี
" ไงครับคนเก่งของปะป๊า "
"เอะ เอะ เอะ " ป้องมือทั้งสองยังคงพยายามเอื้อมมาหา
"เรียกปะป๊าสิ ปะป๊า ปะป๊า"
" ปา ปา "
ด้วยความมันเขี้ยวจึงเข้าไปฟอดแก้มลูกน้อยทั้งสองข้าง เจ้าเงือกน้อยได้แต่ยิ้มร่า
"เจ้าเงือกน้อย ของปะป๊า"
"คุณช่วยลูกผมด้วย
คุณช่วยบอกวิธีทำให้ลูกมีขาได้ไหม"
"นี่คุณเลิกทำตัวเป็นซาแซงพูดเรื่องไร้สาระนี่
เพื่อที่จะพยายามเข้าหาผมสักที"
"ถ้าลูกผมไม่เป็นเจ้าเงือกน้อย ผมก็ไม่อยากมาให้คุณเห็นหน้าหรอก"
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558ห้ามลอกเลียนแบบ ดัดแปลง
หรือแก้ไขส่วนใดส่วนหนึ่งของนิยายเรื่องนี้ ไม่ว่าจะในรูปแบบใด ๆ
เว้นแต่จะได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จากเจ้าของลิขสิทธิ์เท่านั้น
Guest
