“มีค่าเป็นแค่แม่พันธุ์อย่าพยศให้มันมาก!”
“มึงก็มีค่าเป็นแค่พ่อพันธ์ุเหมือนกันนั่นแหละ! ที่ผ่านมามีเมียมากี่คนแล้วล่ะ กูไม่เห็นว่ามึงจะมีลูกสักคน ยอมรับมาเถอะว่ามึงมันไร้น้ำยา!”
/////
เพราะคชา พ่ายแพ้ในการแข่งขันระดับชาติทำให้เขาถูกพ่อตัดหางปล่อยวัดและยังยื่นคำขาดให้อีกว่า
“มีลูกชายคนเดียวหวังให้สืบทอดตระกูล ความสามารถก็ไม่มี ให้บริหารบริษัทมีหวังเจ๊ง แล้วยังอับโชคเกิดมาเป็นพวกโอเมก้าอีก กูจะส่งมึงไปแต่งงานกับคุณธาวิน ภายในห้าปีนี้ถ้าไม่มีทายาทสืบสกุลมาให้กู กูจะตัดชื่อมึงออกจากกองมรดกและทรัพย์สินทั้งหมด!”
“ป๊า!!” แม้จะไม่อยากยอมรับ แต่เขารู้ดีว่าสิ่งที่ป๊าพูดนั้นแทบไม่มีอะไรผิดเลย ตัวเขาเป็นโอเมก้าแต่คชาไม่เคยคิดจะแต่งงาน เขาพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะได้เป็นนักกีฬาตามที่ฝัน แต่แล้วคชาก็พ่ายแพ้ให้กับคู่แข่งมากฝีมือในรอบชิงชนะเลิศ
สุดท้ายก็ขัดอะไรผู้เป็นพ่อไม่ได้ ถูกเฉดหัวเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์หลังโตกับอัลฟ่าโรคจิตที่เขาแสนจะคุ้นหน้า
เนื้อเรื่อง ตัวละคร เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่มีอยู่จริงเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาทำให้ผู้ใดเสื่อมเสียโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ไม่มีเจตนาส่งเสริมการกระทำบางอย่างที่ไม่ถูกต้องของตัวละคร โปรดอย่าลอกเลียนแบบ อ่านเพื่อความบันเทิงเสพสื่อย่างมีสติ ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้นะคะ
Note : มีการใช้ความรุนแรง,ภาษาหยาบคาย,การแบ่งแยกชนชั้นวรรณะ,การกระทำที่ไม่เป็นธรรม,การทำร้ายร่างกาย,Rape(การข่มขืน)
*ไม่มีการนอกกายนอกใจนะคะ*
*ยังไม่ได้แก้ไขคำผิด เกลาภาษานะคะ หากผิดพลาดประการใดสามารถตักเตือนแนะนำไรท์ได้น้า
*หากไม่ชอบใจ ไม่ถูกจริตในการเขียน รบกวนจิ้มออกนะคะ ไม่ดุด่าทำร้ายจิตใจไรท์น้า