เพราะพินัยกรรมของพ่อที่ระบุไว้ว่าอังคณาจะต้องแต่งงานกับนายเหมืองภุชงค์ ทำให้เธอออกเดินทางเพื่อตามหาคู่หมั้นเพื่อให้เขายินยอมยกเลิกการแต่งงานทั้งที่ไม่เคยหน้ามาก่อน แต่ในระหว่างเดินทางเธอกลับถูกโจรจับไป โดยไม่รู้ว่าโจรคนนั้นก็คือคนที่เธอไม่อยากแต่งงานด้วยนั่นแหละ งานนี้การแต่งงานจะถูกยกเลิกด้วยดี หรือเธอจะต้องสูญเสียบางอย่างให้เขาก่อน ในเมื่อนายหัวภุชงค์ไม่ได้ใจดีอย่างที่คิด ซ้ำร้ายเขายังปล้นใจของเธอไปง่ายๆ อีกต่างหาก
“คุณเป็นใคร” เธอถามขณะสบตาคมกล้าที่มองอยู่ ภุชงค์เดินมา ทำเอาเท้าเรียวเล็กถอยไปชนผนัง ภุชงค์เห็นความหวาดหวั่นในดวงตากลมใสก็แสยะยิ้ม
“ผัวคุณ…”
“ยังไม่ได้เป็น” เธอสวนกลับอย่างไม่เสียเวลาคิด ทำเอานายเหมืองหนุ่มขวัญใจสาวๆ สะอึกเพราะไม่เคยมีใครปฏิเสธที่จะอยู่กับเขาในฐานะภรรยา
“ถ้าไม่อยากเป็นแล้ววิ่งแจ้นมาทำไม หรือกลัวเสียสมบัติ” เขาตั้งใจใช้คำพูดที่คิดว่าเธอจะรับไม่ได้ แต่ผิดคาดแม่คุณยังคงใช้ความสงบสยบคำพูดเขาซะอยู่หมัด
“คุณก็คงไม่ต่างกับฉัน ฉันมาเพื่อจะตกลงกับคุณว่าจะไม่มีการแต่งงาน เพราะความประสงค์ของเราเอง และสัญญาเป็นอันยกเลิก
“มันคงไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกมั้งเพราะถ้าง่ายอย่างที่คุณบอก พินัยกรรมที่เราเพิ่งรู้คงถูกเปิดไปนานแล้ว อีกอย่างคุณคงไม่เสี่ยงมาหาผมทั้งๆ ที่ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน”
อังคณาเงียบกริบเพราะนั่นคือความจริง เธอคุยกับทนายเรื่องยกเลิกสัญญา แต่เงื่อนไขระบุชัดเจนและรอบคอบราวกับผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายรู้ล่วงหน้าว่า เธอและเขาจะไม่ปฏิบัติตาม
“เราต้องพร้อมใจกันปฏิเสธสัญญานะคุณ ไม่อย่างนั้นชีวิตคุณว้าวุ่นแน่” เธอพูดเฉพาะเขาเพราะดูแล้วตานี่อีโก้สูงมาก คงไม่ยอมให้ใครมาบงการชีวิตหรอก
“มีแฟนหรือมีกิ๊กถึงไม่อยากแต่ง” เขาถาม